Η δραστηριότητα του Ήλιου ακολουθεί έναν κύκλο διάρκειας περίπου 11 ετών, στον οποίο οι ηλιακές εκρήξεις και οι ηλιακές κηλίδες αυξομειώνονται. Αυτός ο κύκλος έχει καθοριστική σημασία για το κλίμα της Γης και, σύμφωνα με τους επιστήμονες, μπορεί να επηρεάσει ακόμη και τους χειμώνες στην Ευρώπη.
Στο τέλος κάθε κύκλου, όταν η δραστηριότητα του Ήλιου φτάνει στο απόγειό της (solar maximum), παρατηρούνται έντονες εκρήξεις και πλήθος ηλιακών κηλίδων. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται με ηπιότερους χειμώνες, καθώς η εκπεμπόμενη ενέργεια αυξάνεται.
Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του solar minimum, η ηλιακή δραστηριότητα μειώνεται σημαντικά και ο Ήλιος φαίνεται σχεδόν «αδρανής». Ιστορικά, τέτοιες περίοδοι έχουν συσχετιστεί με ιδιαίτερα ψυχρούς χειμώνες. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο «μικρός παγετώνας» που καταγράφηκε από το 1645, με παρατεταμένες και σκληρές χειμερινές συνθήκες στην Ευρώπη.
Το 2024 ολοκληρώθηκε ο 11ος κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας, με τον Ήλιο να βρίσκεται στο μέγιστο σημείο του (solar max). Η αυξημένη ηλιακή ενέργεια φαίνεται ότι συνέβαλε στους ήπιους χειμώνες που καταγράφηκαν στο βόρειο ημισφαίριο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Το 2024 ολοκληρώθηκε ο 11ος κύκλος της ηλιακής δραστηριότητας, με τον Ήλιο να βρίσκεται στο μέγιστο σημείο του (solar max). Η αυξημένη ηλιακή ενέργεια φαίνεται ότι συνέβαλε στους ήπιους χειμώνες που καταγράφηκαν στο βόρειο ημισφαίριο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
