Πότε η «βιασύνη» της εφορίας ακυρώνει μέτρα είσπραξης

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης με πρόσφατη απόφασή του δικαίωσε εταιρεία που προσέφυγε κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας που εκδόθηκε από τη φορολογική διοίκηση.

Η απόφαση έκρινε ότι η ενέργεια της φορολογικής αρχής να κοινοποιήσει την ειδοποίηση παραβίασε τη διαδικασία που προβλέπεται από τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Κ.Φ.Δ.), καθώς δεν είχαν τηρηθεί οι απαραίτητες προϋποθέσεις πριν από την έκδοση της ειδοποίησης.

Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, η εταιρεία είχε αμφισβητήσει δύο πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., συνολικού ύψους άνω των 40.000 ευρώ, μέσω της άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.).

Παράλληλα, είχε καταθέσει αίτημα για την αναστολή καταβολής του 50% του αμφισβητούμενου ποσού, όπως προβλέπεται από το άρθρο 63 του Κ.Φ.Δ. Η νομοθεσία ορίζει ότι, σε αυτές τις περιπτώσεις, η φορολογική διοίκηση δεν μπορεί να προχωρήσει στην είσπραξη του αμφισβητούμενου ποσού έως ότου λήξει η προθεσμία για την απόφαση της Δ.Ε.Δ. επί του αιτήματος αναστολής.

Ωστόσο, η φορολογική αρχή προχώρησε στην έκδοση της ειδοποίησης προτού παρέλθει η προθεσμία των 30 ημερών για την απόφαση της Δ.Ε.Δ. επί του αιτήματος αναστολής. Το δικαστήριο έκρινε ότι η πράξη αυτή ήταν παράτυπη, καθώς παραβίαζε το δικαίωμα του φορολογούμενου να τύχει της προβλεπόμενης προστασίας από μέτρα είσπραξης κατά τη διάρκεια της ενδικοφανούς διαδικασίας.

Η απόφαση του δικαστηρίου είχε ως αποτέλεσμα την ακύρωση της ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας, ενώ διατάχθηκε και η επιστροφή του παραβόλου που είχε καταβάλει η εταιρεία. Επιπλέον, η φορολογική αρχή απαλλάχθηκε από την υποχρέωση καταβολής δικαστικών εξόδων.