Πότε οι μισθώσεις ακινήτων θεωρούνται βραχυχρόνιες και πότε όχι

Η διάρκεια της μίσθωσης αποτελεί τον βασικό παράγοντα για τον χαρακτηρισμό της ως βραχυχρόνιας ή μακροχρόνιας, επηρεάζοντας άμεσα το φορολογικό καθεστώς και τις υποχρεώσεις του ιδιοκτήτη.

Σύμφωνα με τις οδηγίες της ΑΑΔΕ, οι μισθώσεις που διαρκούν έως 59 ημέρες κατατάσσονται στις βραχυχρόνιες, ενώ από 60 ημέρες και άνω θεωρούνται μακροχρόνιες. Η κατηγοριοποίηση αυτή έχει σημαντική φορολογική σημασία, καθώς κάθε είδος μίσθωσης υπόκειται σε διαφορετική αντιμετώπιση από την εφορία.

Ειδικότερα, οι βραχυχρόνιες μισθώσεις που περιορίζονται στην παροχή κλινοσκεπασμάτων διατηρούν τον χαρακτήρα τους. Ωστόσο, όταν παρέχονται πρόσθετες υπηρεσίες, όπως καθαριότητα, γεύματα ή μεταφορές, το ακίνητο θεωρείται τουριστικό κατάλυμα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ιδιοκτήτης οφείλει να ξεκινήσει επιχειρηματική δραστηριότητα και να συμμορφωθεί με τους κανόνες που διέπουν τις τουριστικές επιχειρήσεις.

Παραδείγματα

• Ένας ιδιοκτήτης διαμερίσματος το νοικιάζει μέσω πλατφόρμας όπως η Airbnb για 7 ημέρες σε έναν τουρίστα. Παρέχει μόνο κλινοσκεπάσματα και δεν προσφέρει άλλες υπηρεσίες, όπως καθαριότητα κατά τη διάρκεια της διαμονής ή πρωινό. Αυτή η μίσθωση θεωρείται βραχυχρόνια και φορολογείται με βάση τις διατάξεις για εισόδημα από ακίνητη περιουσία.
• Ο ίδιος ιδιοκτήτης αποφασίζει να προσφέρει καθημερινή καθαριότητα, πρωινό και μεταφορά από και προς το αεροδρόμιο. Σε αυτή την περίπτωση, το ακίνητο χαρακτηρίζεται ως τουριστικό κατάλυμα και ο ιδιοκτήτης υποχρεούται να το δηλώσει ως επιχειρηματική δραστηριότητα, υπαγόμενο στις διατάξεις που διέπουν τις τουριστικές επιχειρήσεις.
• Ένας φοιτητής ενοικιάζει το ίδιο διαμέρισμα για 6 μήνες (180 ημέρες) για τις ανάγκες της διαμονής του κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού εξαμήνου. Αυτή η μίσθωση θεωρείται μακροχρόνια και φορολογείται διαφορετικά, εντάσσοντας τον ιδιοκτήτη στις διατάξεις για μακροχρόνιες μισθώσεις.
• Ένας ιδιοκτήτης ενοικιάζει το ακίνητό του για 45 ημέρες, χωρίς να παρέχει πρόσθετες υπηρεσίες. Η μίσθωση παραμένει βραχυχρόνια. Αν όμως ο ενοικιαστής ζητήσει και επιπλέον υπηρεσίες, όπως παράδοση γευμάτων ή καθαρισμό, το καθεστώς μπορεί να αλλάξει και να θεωρηθεί τουριστικό κατάλυμα, με αντίστοιχη φορολογική αντιμετώπιση.