«Δεν θεωρώ ότι έχω μερίδιο ευθύνης στον θάνατο της Μαλένας, αφού κανείς δεν είπε ότι θα σωζόταν με μια ΚΑΡΠΑ ή ότι χάθηκε χρόνος», ισχυρίστηκε η Ρούλα Πισπιρίγκου, απολογούμενη για τρίτη συνεχόμενη μέρα, για τους θανάτους των δύο μικρότερων παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη, ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της Αθήνας.
Του Αργύρη Ηλιάδη
Συγκεκριμένα, η κυρία Πισπιρίγκου κλήθηκε να περιγράψει λεπτό προς λεπτό τα όσα έλαβαν χώρα στο ογκολογικό νοσοκομείο «Ελπίδα», την 13η Απριλίου του 2019, όταν και η Μαλένα εξέπνευσε στο κρεβάτι νοσηλείας.
«Ξαφνικά χτυπάει η αντλία “μπιπ, μπιπ”, γύρισε το κεφάλι το παιδί και πέφτει πίσω», ανέφερε η κατηγορούμενη με κλάματα, για να συμπληρώσει, «σηκώθηκε το κεφαλάκι της από το κρεβάτι, ανασηκώθηκε το κομμάτι του κεφαλιού και των ώμων, γύρισε το κεφαλάκι της προς τα εμένα, έβγαλε έναν ήχο σαν ”αααα”, “μαααα“ εγώ το εξέλαβα σαν ”μαμά“ στο μυαλό μου. Τινάχτηκε, σαν να πήγε να πάρει αναπνοή».
Μάλιστα, η Ρούλα Πισπιρίγκου ρωτήθηκε επίμονα από την πρόεδρο της έδρας, σχετικά με το διάστημα που μεσολάβησε από την στιγμή που η ίδια ανέφερε ότι βγήκε από το δωμάτιο για να καλέσει τους γιατρούς (16:40) μέχρι και την ώρα που έφτασαν στον θάλαμο (17:15), με αποτέλεσμα να προκαλέσει την αντίδραση της προέδρου:
«Έχετε χάσει τρία παιδιά και έρχεστε τώρα να μου πείτε αυτό;! Δεν ξέρετε τι έχει γίνει τώρα; Εμένα οι ώρες δεν μου βγαίνουν, αλήθεια. Αν βγαίνουν σε εσάς πείτε μου. Είναι κρίσιμο. Μας περισσεύουν 25 λεπτά. Ο γιατρός λέει ότι έλαβε ένα παιδί που δεν συνάδει με ένα παιδί νοσηλείας, σαν ένα παιδί που ήρθε με το ΕΚΑΒ. Είπε ότι το παιδί ήταν δροσερό!».
«Την τράνταξα – Την ταρακούνησα ολόκληρη»
Την ίδια στιγμή, η Ρούλα Πισπιρίγκου περιέγραψε αναλυτικά τις δικές τις ενέργειες όταν διαπίστωσε ότι κάτι συμβαίνει στο παιδί:
«Της είπα “Μαλένα! Μαλένα!” δυνατά, δεν ανταποκρινόταν, την ακούμπησα, την τράνταξα, την ταρακούνησα από τους ώμους…».
Πρόεδρος: Ανταποκρινόταν;
Κατηγορούμενη: Όχι, τα ματάκια της ήταν μισάνοιχτα…
Πρόεδρος: Μόνο της μιλήσατε;
Κατηγορούμενη: Την ακούμπησα. Την τράνταξα. Την ταρακούνησα ολόκληρη. Την έπιασα από τους ώμους.
Πρόεδρος: Έπειτα;
Κατηγορούμενη: Φωνάζω να βρω κάποιον.
«Ήμουν στα χαμένα»
Παράλληλα, η κατηγορούμενη επιχείρησε να δώσει μια αναλυτική περιγραφή της περιπλάνησης της στους διαδρόμους του νοσοκομείου μέχρι να βρει γιατρό για να ζητήσει βοήθεια.
«Κοίταξα σε ένα δωμάτιο, δεν βλέπω κανέναν. Όλα ήταν κλειστά κλειδωμένα και το γραφείο της προϊσταμένης δεν είχε φως. Γύρισα πίσω και πήγα δεξιά, προχώρησα στο διάδρομο στο δωμάτιο των γιατρών. Ήμουν στα χαμένα. Φτάνω στη στάση των νοσηλευτών κανείς και εκεί. Και τότε τους άκουσα. Όταν άνοιξε η πόρτα άκουσα τις φωνές τους δεν τις άκουσα νωρίτερα», είπε.
Πρόεδρος: Και μετά;
Κατηγορούμενη: Ήμουν λαχανιασμένη. Είπα «τρέξτε τρέξτε, κάτι έπαθε το παιδί, η Μαλένα». Δεν είπα ποτέ ότι είναι μελανιασμένο το παιδί. Μπορεί να είπα ότι είναι μπλε στα χειλάκια της. Δεν θυμάμαι ακριβώς τι είπα.
Πρόεδρος: Μα πώς γίνεται αυτό; Εδώ θυμάστε την κυρία που κρατούσε το πόμολο της πόρτας και δεν θαυμάστε τι είπατε για παιδί σας; Πείτε μου τι είπατε.
Κατηγορούμενη: Είπα ότι το παιδί κάτι έπαθε, ότι χτυπάει η αντλία του και για τα μπλε χείλη.
Πρόεδρος: Πώς νιώθατε εκείνη τη στιγμή;
Κατηγορούμενη: Ήμουν σε τρομερό σοκ, δεν έβγαινε η φωνή μου. Δεν μπορούσα να τους φωνάξω.
«Δεν γίνεται αυτό να μην έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σας»
Στην συνέχεια, η Ρούλα Πισπιρίγκου δέχτηκε έναν καταιγισμό ερωτήσεων από την πρόεδρο σχετικά με τη διάσταση μεταξύ των περιγραφών της και των όσων έχουν καταθέσει οι γιατροί και οι νοσηλευτές.
Πρόεδρος: Στη διαδρομή που κάνατε μέχρι να πάτε στη στάση, περάσατε ξανά μπροστά από το δωμάτιο του παιδιού. Το κοιτάξατε;
Κατηγορούμενη: Οχι.
Πρόεδρος: Περάσατε από το δωμάτιο του παιδιού σας, θέλετε να μου πείτε, και δεν κοιτάτε τι απέγινε αυτό το παιδί;
Κατηγορούμενη: Μπορεί και να κοίταξα, δεν το θυμάμαι.
Πρόεδρος: Δεν γίνεται αυτό να μην έχει αποτυπωθεί στη μνήμη σας. Έχουν αποτυπωθεί άλλα και άλλα. Το παιδί σας μπορεί να είχε πέσει κάτω, μπορεί να είχε σηκωθεί και να χόρευε, μπορεί να είχε γίνει καλά. Και εσείς δεν το κοιτάτε;
Κατηγορούμενη: Μπορεί και να το είδα, ήμουν σε σοκ.
«Το παιδί ήταν στην ευθύνη των γιατρών»
Οι επίμονες ερωτήσεις της προέδρου συνεχίστηκαν, ρωτώντας την κατηγορούμενη γιατί δεν παρείχε η ίδια τις πρώτες βοήθειες στο παιδί της, ώστε να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Πρόεδρος: Δεδομένης της κατάρτισης σας, κάνατε κάτι σε κλάσματα δευτερολέπτου να τη βοηθήσετε;
Κατηγορούμενη: Όχι, δεν μπορούσα να κάνω κάτι εγώ και να πάρω την ευθύνη. Το παιδί ήταν στην ευθύνη των γιατρών. Από τη στιγμή που ήμουν σε νοσοκομείο, έπρεπε να φωνάξω τους γιατρούς.
Πρόεδρος: Σβήνει το παιδί σας και αυτά τα κλάσματα του δευτερολέπτου, δεν τα εκμεταλλεύεστε; Δεν θα μπορούσατε να φωνάζετε και ταυτόχρονα να κάνετε ΚΑΡΠΑ;
Κατηγορούμενη: Δεν θεώρησα σωστό να αναλάβω εγώ όταν είμαι σε ένα νοσοκομείο και ενώ είμαι σε σοκ. Προτίμησα να βρω τους γιατρούς, δεν ήθελα να κάνω εγώ τις ενέργειες πάνω στο παιδί μου.
Πρόεδρος: Επιχειρήσατε να φωνάξετε;
Κατηγορούμενη: Δεν έβγαινε η φωνή μου!
Πρόεδρος: Μα πριν φωνάξατε «Μαλένα», «Μαλένα» μας είπατε…
Κατηγορούμενη: Εκεί εξαντλήθηκα.
Πρόεδρος: Δεν μπορούσατε να ανοίξετε την πόρτα και να φωνάξετε;
Κατηγορούμενη: Μου είχαν κοπεί τα πόδια.
Πρόεδρος: Και πώς πήγατε να βρείτε τους γιατρούς με κομμένα πόδια;
Κατηγορούμενη: Ο θεός με βοήθησε, δεν μπορείτε να καταλάβετε πως ήμουν!
«Μου καταλογίζω ότι δε φώναξα, ότι δεν πήγα πιο γρήγορα στους γιατρούς»
Λίγα λεπτά αργότερα και ενώ η πρόεδρος συνέχισε να ρωτάει για τις ενέργειες της εκείνη την ώρα, η Ρούλα Πισπιρίγκου ξέσπασε:
«Δεν έκανα ΚΑΡΠΑ; Τη δολοφόνησα και έπρεπε να της κάνω και ΚΑΡΠΑ; Αν θα φώναζα; Θα φώναζα; Αν έπρεπε να τρέξω κι εγώ περπάτησα γοργά; Φταίω! Τι να πω γι’ αυτά! Ήμουν σε σοκ. Πρώτη φορά συνέβαινε κάτι τέτοιο στο παιδί μου! Μου καταλογίζω ότι δεν φώναξα, ότι δεν πήγα πιο γρήγορα στους γιατρούς», ανέφερε.
Οι απαντήσεις της Ρούλας Πισπιρίγκου προκάλεσαν την αντίδραση της προέδρου:
«Έχετε χάσει τρία παιδιά και έρχεστε τώρα να μου πείτε αυτό;! Δεν ξέρετε τι έχει γίνει τώρα; Εμένα οι ώρες δεν μου βγαίνουν, αλήθεια. Αν βγαίνουν σε εσάς πείτε μου. Είναι κρίσιμο. Μας περισσεύουν 25 λεπτά. Ο γιατρός λέει ότι έλαβε ένα παιδί που δεν συνάδει με ένα παιδί νοσηλείας, σαν ένα παιδί που ήρθε με το ΕΚΑΒ. Είπαν ότι το παιδί ήταν δροσερό!»
Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Ρούλα Πισπιρίγκου μίλησε για ευθύνες των γιατρών, απαντώντας στις ερωτήσεις της Προέδρου για διάσταση μεταξύ των περιγραφών της ίδιας και των γιατρών.
Πρόεδρος: Ποιος φταίει για εσάς, συγκεκριμένα. Πείτε μου ποιος γιατρός έκανε.
Κατηγορούμενη: Πιστεύω ότι τα καθήκοντα τους τα έκαναν αλλά όχι με γρηγοράδα και με την ανταπόκριση που θα έπρεπε αν είχαν, και ίσως έκαναν λάθος με τη πληροφορία για τους σπασμούς και χάσανε χρόνο. Έπρεπε να έρθει πιο γρήγορα η ΜΕΘ κάνανε λάθος εκτίμηση του περιστατικού, όλα από μέρους τους έπρεπε να γίνουν πιο γρήγορα.
Λίγο πριν το τέλος της σημερινής δικασίμου η κατηγορούμενη μητέρα ξέσπασε: «Άλλο είναι να καταδικαστώ επειδή δεν φώναξα δυνατά ναι, καταδικάστε με, αλλά όχι για ανθρωποκτονία, όχι για δολοφονία. Βασανίζομαι για αυτό. Καθυστέρησα λένε. Τι πάνε να βγάλουν δηλαδή τώρα; Δηλαδή ντροπή …έχω αγανακτήσει με αυτούς τους γιατρούς του Παίδων από τη Τζωρτζίνα κρατάει αυτό το πράγμα».
Η απολογία της Ρούλας Πισπιρίγκου συνεχίζεται τη Δευτέρα. Υπενθυμίζεται ότι έχει ήδη καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τον θάνατο της πρώτης της κόρης Τζωρτζίνας, τον Μάρτιο του 2024.
