Λίγο μουσική, λίγο μυστήριο, λίγο μπαμπάς Pedro Pascal – τελείωσε κι αυτός ο μήνας, ολοκληρώντας διάφορες πολυσυζητημένες σειρές με το “The Last of Us” στο επίκεντρο. Δεν ήταν όλες βέβαια τόσες καλές όσο μας είχε υποσχεθεί το προωθητικό υλικό τους και γι’ αυτό είμαστε εδώ να ξέρετε ποιες να αποφύγετε ή τουλάχιστον σε τι mood πρέπει να είστε για να παρακολουθήσετε το κάθε τι.
Στο άρθρο θα βρείτε τις παρακάτω ολοκληρωμένες σειρές του Μαρτίου:
- Poker Face
- Liaison
- The Last of Us
- Servant
- Carnival Row
- Wolf Pack
- Shadow and Bone
- Daisy Jones and the Six
- You
Poker Face (CosmoteTV)
[Ευρυδίκη] Ο Rian Johnson, δημιουργός του “Knives Out”(2019) και “Glass Onion”(2022), έρχεται στις τηλεοπτικές οθόνες με μια ακόμα φονική κωμωδία. Η Charlie έχει τη μοναδική ικανότητα να καταλαβαίνει πότε κάποιος λέει ψέματα πράγμα που εκμεταλλεύεται για να λύσει μυστηριώδεις υποθέσεις δολοφονίας. Ταξιδεύοντας, κυνηγημένη, από πόλη σε πόλη, η νεαρή γυναίκα, ο επονομαζόμενος ανθρώπινος ανιχνευτής ψεύδους, εξιχνιάζει φόνους, πάντα με τη διαίσθηση της για πυξίδα, και γνωρίζει καλούς και κακούς ανθρώπους που της διδάσκουν πολύτιμα μαθήματα ζωής. Κάθε επεισόδιο είναι και μια νέα υπόθεση με νέους χαρακτήρες και μοναδικό συνδετικό κρίκο την Charlie, έναν ντόμπρο, ξεκαρδιστικό, έξυπνο και φιλοσοφημένο χαρακτήρα που δεν μπορούμε παρά να ερωτευτούμε. Η σειρά αποτελείται από 10 κεφάλαια και προσεγγίζει τις δολοφονίες σαν ένα αντίστροφο whodunit, παρουσιάζοντας μας στην αρχή τόσο τους δράστες όσο και τις μεθόδους που ακολούθησαν για να βγάλουν από τη μέση το θύμα τους και στη συνέχεια τη διαδικασία εξιχνίασης μέσα από τις ανορθόδοξες έρευνες της πρωταγωνίστριας. Παρόλο που μπορεί να μην υπάρχει η αγωνία ενός μυστηρίου μιας και όλες οι πληροφορίες για τις δολοφονίες παρατίθενται στην αρχή και όχι στο τέλος, το “Poker Face” δεν γίνεται ποτέ ανιαρό ή μονότονο με κάθε ιστορία να είναι πιο ενδιαφέρουσα, πιο δημιουργική και πιο διασκεδαστική από την προηγούμενη. Η κεντρική ηρωίδα είναι μια ισχυρή παρουσία που δένει αρμονικά το όλο αποτέλεσμα ενώ η ποικιλία που διέπει τόσο τους χαρακτήρες όσο και τις υποθέσεις που απεικονίζονται σε κάθε ένα από τα 10 πενηντάλεπτα επεισόδιά είναι αξιέπαινη και εντυπωσιακή. Μια από τις πιο διασκεδαστικές τηλεοπτικές εμπειρίες της χρονιάς, ιδανική για binge-watching, που κανείς δεν πρέπει να χάσει.
Βαθμολογία 9.7/10
Liaison (Apple TV+)
[Ευρυδίκη] Η Apple TV+, στη νέα της σειρά 6 επεισοδίων, μας φέρνει ένα κατασκοπικό πολιτικό θρίλερ με πρωταγωνιστές τους Vincent Cassel και Eva Green. Στο “Liaison”, μια συμπαραγωγή Βρετανίας και Γαλλίας, δύο παλιοί γνωστοί με σκοτεινό παρελθόν έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά από τρομοκρατικές κυβερνοεπιθέσεις και ξεκινούν μια αποστολή με σκοπό να ξεσκεπάσουν το εγκληματικό κύκλωμα που βρίσκεται από πίσω τους. Παρά το υποσχόμενο concept της, το εκθαμβωτικό cast της και τη μικρή της διάρκεια η νέα σειρά της Virginie Brac αδυνατεί να τραβήξει τα βλέμματα και να κερδίσει τις εντυπώσεις του κοινού της. Με μια γκρίζα χρωματική παλέτα και μια κεντρική υπόθεση που χαρακτηρίζεται από εμφανή έλλειψη φαντασίας και δημιουργικότητας το “Liaison” είναι ένα μουντό θέαμα από όλες τις απόψεις. Οι ανατροπές αν και είναι επαρκείς για να διατηρήσουν το ενδιαφέρον μας, δεν είναι κατάλληλα κατανεμημένες με αποτέλεσμα τα δύο τελευταία επεισόδια να είναι μπουκωμένα από αποκαλύψεις και τα υπόλοιπα τέσσερα να είναι αφόρητα ανιαρά χωρίς να μας δίνουν κάποιο ουσιαστικό κίνητρο να συνεχίσουμε να βλέπουμε. Τόσο η χημεία μεταξύ των δύο κεντρικών χαρακτήρων όσο και η υποκριτική ικανότητα των ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν δεν αξιοποιούνται πλήρως μιας και η σειρά δεν τους δίνει αρκετό χρόνο εντός οθόνης για να λάμψουν όπως τους αξίζει ή να εξελίξουν τη μεταξύ τους σχέση και έτσι δεν μας αποζημιώνει με οποιονδήποτε τρόπο για τις αστοχίες που διαθέτει σε επίπεδα πλοκής και αισθητικής. Μια αδιάφορη εμπειρία θέασης που πιθανότατα να διαγράψουμε από τη μνήμη μας πολύ σύντομα.
Βαθμολογία 6.0/10
The Last of Us (HBO/VodafoneTV)
[Βαλεντίνος] Fans παντού φοβόντουσαν για την επικείμενη μεταφορά του παιχνιδιού στην οθόνη και το HBO εν τέλει έκανε μια… τίμια δουλειά που αγαπήθηκε απο το τηλεοπτικό κοινό, αλλά οφείλω να πω ότι για μένα δεν μπόρεσε να φτάσει τα ύψη που έφτασε το δημιούργημα της Naughty Dog. Η ιστορία λίγο-πολύ γνωστή πια: Σε μια μετα-αποκαλυπτική Αμερική όπου ο μύκητας Cordyceps έχει μετατρέψει όλον τον πληθυσμό σε ζόμπι, ο σκληροτράχηλος Joel πρέπει να μεταφέρει την 14χρονη Ellie, το μοναδικό άτομο με ανοσία, στην άλλη άκρη της χώρας ελπίζοντας για τη δημιουργία μιας θεραπείας.
Ένα μεγάλο ρίσκο που παίρνει είναι η απόσταση που διατηρεί από το αρχικό υλικό, σε αντίθεση με άλλες τηλεοπτικές μεταφορές. Έτσι, καταφέρνει να μας αφηγηθεί πιο πολλές ιστορίες για να εξερευνήσει τα όριά μας σε μια δυστοπική πραγματικότητα και να αναδείξει περισσότερους χαρακτήρες και πτυχές της ανθρώπινης δύναμης, επιμονής, αγάπης και μίσους. Όμως το ρίσκο δεν επιτυγχάνει απόλυτα, αφού μερικές σκηνές που έμειναν ουσιαστικά απαράλλαχτες από το παιχνίδι φαντάζουν λίγο παράταιρες ακόμα κι αν σκοράρουν πόντους νοσταλγίας, αλλά κυριότερα η απομάκρυνση από το πρωταγωνιστικό δίδυμο δεν επιτρέπει στη σειρά να αναπτύξει με το ίδιο βάθος την σχέση πατέρα-κόρη και χάνει σε μεγάλο βαθμό το συναίσθημα και τη γοητεία που έκανε τόσους gamers να τους αγαπήσουν. Ο Pedro Pascal και το Bella Ramsey φέρνουν μια δική τους ερμηνεία των Joel και Ellie που επίσης παρεκκλίνει, μένουν ωστόσο πιστοί στον πυρήνα των χαρακτήρων πουλώντας την ατίθαση αλλά και γλυκιά δυναμική τους σε κάθε σκηνή. Με μια πιο προσεκτική διασκευή της ιστορίας η επερχόμενη δεύτερη σεζόν μπορεί να διορθώσει πολλές από τις ατέλειες της σειράς και να δώσει στους χαρακτήρες τη συνέχεια που αξίζουν.
Βαθμολογία 7.8/10
Carnival Row Sn.2 (Prime Video)
[Βαλεντίνος] Μπορεί να άργησε λίγα χρόνια να φτάσει, αλλά επιτέλους επιστρέφουμε στο Carnival Row με τη δεύτερη και τελευταία σεζόν της σειράς. Ο Philo και η Vignette, μαζί με τους υπόλοιπους ήρωες, προσπαθούν να συνηθίσουν τις νέες συνθήκες που έφερε η απομόνωση των Critch, ενώ μια σειρά από δολοφονίες αναστατώνει όλη την πόλη και μια νέα δύναμη ετοιμάζεται να κάνει αισθητή την παρουσία της. Η ιστορία αυτή τη φορά παίρνει μια εμφανή τροπή προς τον κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα του “Carnival Row” και επικεντρώνεται στα λιγότερο ενδιαφέροντα κομμάτια του concept, αφήνοντας τα πιο παραμυθένια και ρομαντικά στοιχεία λίγο παράμερα, με αποτέλεσμα το πρώτο μισό να κυλάει χωρίς ένταση καθώς φαίνεται ως ένα μεγάλο παιχνίδι σκακιού που ακόμα δεν μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά. Η συνέχεια καταφέρνει να κεντρίσει περισσότερο το ενδιαφέρον καθώς το μυστήριο αρχίζει να παίρνει μπρος, οι εντάσεις κλιμακώνονται και οι ήρωες κάνουν πιο τολμηρές επιλογές που τους φέρνουν αντιμέτωπους με δύσκολες επιλογές και συνέπειες. Ο δρόμος μέχρι εκεί μπορεί να μην ήταν ο ιδανικός, αλλά φέρνει ένα ολοκληρωμένο τέλος στην ιστορία του “Carnival Row”, ενώ το εμφανώς μεγαλύτερο budget της σεζόν δίνει την ευκαιρία για μεγαλύτερα σκηνικά και εκρηκτικά set pieces διατηρώντας την καλαίσθητη σκηνοθεσία.
Βαθμολογία 7/10
Servant Sn.4 (Apple TV+)
[Βαλεντίνος] Μετά το ατύχημα της Dorothy την προηγούμενη σεζόν και τις πολλαπλές απόπειρες της αίρεσης να δολοφονήσει την Leanne, το ταξίδι των Turners μαζί της φτάνει σε ένα τέλμα. Η ιστορία δεν φαίνεται να προχωράει καθόλου, ειδικά στα πρώτα επεισόδια που αποτελούν πιο πολύ μια υπενθύμιση για την προηγούμενη σεζόν και μας δείχνουν τις συνέπειές της, ενώ επαναλαμβάνει μοτίβα που έχουμε ξαναδεί πολλές φορές και χαραμίζει τόσο το ωραίο χτίσιμο που έκανε στο παρελθόν όσο και τη δουλειά όλων των συντελεστών μπροστά και πίσω από την κάμερα. Κάποιες αναμενόμενες τροπές και αποκαλύψεις στο κλασικό στυλ του Shyamalan χαρίζουν μερικές πιο έντονες στιγμές μυστηρίου και εξελίσσουν την πλοκή για ένα διάστημα, όμως δεν είναι αρκετές για να διατηρήσουν τη σεζόν σε μια σταθερή πορεία. Σίγουρα παραμένει σχετικά ευχάριστο χάρη στη μικρή διάρκειά του και την τεταμένη ατμόσφαιρα για την οποία η σειρά είναι γνωστή, αλλά το μεγάλο φινάλε έρχεται πάρα πολύ αντικλιμακτικά, καθώς οι χαρακτήρες κάνουν ξαφνικά μεγάλες στροφές που πάνε αντίθετα στην μέχρι τώρα πορεία τους και καταλήγουν χωρίς διέξοδο παρά τις μεγάλες δυνατότητες που είχαν μέχρι τώρα.
Βαθμολογία 6.5/10
You Sn.4B (Netflix)
[Νίνα] Εμμένοντας στο ίδιο ύφος με το πρώτο μέρος, τα πέντε νέα επεισόδια του “You” είναι μια άξια συνέχεια των υπολοίπων. Η ιστορία ξεκινά αρχικά στο ίδιο ύφος και κορυφώνεται κάπου στα μισά με μια μεγάλη ανατροπή, που αν κάποιος πρόσεχε αρκετά θα την είχε καταλάβει από πριν. Εδώ, ο Joe (Penn Badgley) έχει μεγαλύτερη αλληλεπίδραση με τον Rhys, κάτι που δικαιολογεί και την εισαγωγή του Ed Speleers στο cast, μιας και ο ηθοποιός ήταν ελαφρώς πιο γνωστός από τα υπόλοιπα κύρια μέλη της σεζόν και στο πρώτο μέρος δεν τον είχαμε δει σχεδόν καθόλου.
Ο Badgley συνεχίζει να καλύπτει τους πάντες με την ερμηνεία του, η οποία σε αυτά τα επεισόδια εξελίσσεται παραπάνω. Πράγματι, μέχρι το φινάλε, ο Joe έχει εξελιχθεί σαν να ήταν Pokemon και βλέπουμε μια πιο κακιά πλευρά, που μέχρι τώρα φαίνεται πως καταπίεζε αρκετά. Ο ίδιος κάνει και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο στην σειρά, αναλαμβάνοντας το ένατο επεισόδιο, το οποίο είναι το πιο πολυεπίπεδο από όλα, καθώς ένα μεγάλο μέρος του είναι ένα παραμίλημα του Joe. Η όλη σκηνή μοιάζει με το “Christmas Carol”, με τον Joe να τον επισκέπτονται τα φαντάσματα των (δολοφονημένων από τον ίδιο) πρώην του και να τον κατηγορούν για τις μοχθηρές του πράξεις.
Άλλη μια χαρακτήρας που έρχεται στο φως είναι η Lady Phoebe (Tilly Keeper), για την οποία μαθαίνεις ότι δεν είναι μια απλή αλαφροΐσκιωτη, αλλά πίσω από την χαρούμενη προσωπικότητά της κρύβει ένα μεγάλο ψυχικό πρόβλημα. Γενικά, η χαρακτήρας σε κάνει να σκεφτείς πως μερικές φορές ο τρόπος που παρουσιάζεται κάποιος δεν αντιπροσωπεύει τον εσωτερικό του κόσμο και ότι το “φαίνεσθαι” είναι διαφορετικό από το “είναι”, όπως είχαμε μάθει και στο σχολείο.
Όσον αφορά το φινάλε της σεζόν, το λες και βιαστικό. Οι αποφάσεις που παίρνει ο Joe θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν μοχθηρές, αλλά, όπως είπαμε, ο χαρακτήρας μεταλλάσσεται και αυτές φέρνουν μια διαφορετική πλευρά του στην επιφάνεια. Η σειρά θα μπορούσε να κάλλιστα να τελειώσει εκεί και όλοι θα ήμασταν χαρούμενοι, αν δεν είχε ήδη ανακοινωθεί η πέμπτη σεζόν, η οποία θα ολοκληρώσει την σειρά.
Βαθμολογία: 7/10
Daisy Jones and the Six (Prime Video)
[Νίνα] Η νέα σειρά του Amazon είναι η τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Taylor Jenkins Reid. H σειρά ακολουθεί μια μπάντα που βρέθηκε στο απόηχο της καριέρας της την δεκαετία του ’70, μόνο και μόνο για να διαλυθεί μια για πάντα. Κρατώντας το ‘ντοκιμενταρίστικο’ ύφος του βιβλίου, η σειρά έρχεται να ερευνήσει τι συνέβη πραγματικά στην μπάντα και τα αίτια της διάλυσης. Από την έναρξη της καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μια παραγωγή που έχει δώσει βάση στην λεπτομέρεια. Τα πάντα φωνάζουν ’70s. Τα χτενίσματα, τα ρούχα, το μακιγιάζ, ακόμα και η πληθωρική χρήση τσιγάρου και ναρκωτικών ουσιών.
Κύριοι πρωταγωνιστές είναι οι Daisy Jones και Billy Dunne, οι οποίοι ενσαρκώνονται από τους Riley Keough και Sam Claflin, αντίστοιχα. Και οι δυο τους είναι είναι ισάξιοι σε όλους τους τομείς. Κανένας ηθοποιός δεν καλύπτει τον άλλον, κανένας δεν είναι πιο ταλαντούχος από τον άλλο. Έτσι το αποτέλεσμα που προσφέρουν είναι αρμονικό και ισορροπημένο, όπως και η μεταξύ τους ‘φανταστική’ συνεργασία στην δημιουργία τραγουδιών και μουσικής. Οι χαρακτήρες αντιπροσωπεύουν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Από την μία έχουμε την ξέγνοιαστη Daisy που περπατά σε αυτόν τον κόσμο σαν να μην την αγγίζει τίποτα, αν και στην πορεία μαθαίνουμε ότι η εκτενείς χρήση ναρκωτικών ουσιών είναι αποτέλεσμα μιας κενής ζωής από την νεαρή της ηλικία. Και από την άλλη έχουμε τον Billy που φαίνεται σαν να έχει όλο το βάρος του κόσμου στους ώμους του – προς υπεράσπισή του είναι απεξαρτημένος ναρκομανής που παλεύει κάθε μέρα για να φανεί αντάξιος της γυναίκας με την οποία είναι ερωτευμένος.
Μπορεί η ιστορία να έχει αυτούς τους δύο ως πρωταγωνιστές, αλλά δεν παύει να δίνει βάση και στους άλλους χαρακτήρες και στα δικά τους δράματα εντός και εκτός της μπάντας, ενώ αγγίζει επιπλέον θέματα, όπως την ομοφυλοφιλία και την θέση των γυναικών την τότε εποχή. Μεγάλο μέρος της ιστορίας είναι και η Camila Alvarez, η σύζυγος του Billy, την οποία ενσαρκώνει η Camila Morrone. Η ηθοποιός έχει μια ηρεμία σε όλη την διάρκεια της σειράς, κάτι που ταιριάζει πολύ στις σκηνές που δείχνει κατανόηση στον Billy ή όταν στέκεται στην Karen, αλλά έρχεται σε αντίθεση με τις σκηνές τσακωμών όπου θα ήθελες να υπάρχει μια παραπάνω ένταση.
Και επειδή μιλάμε για μια μπάντα της δεκαετίας των ’70s, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε το κομμάτι της μουσικής. Όπως η Reid είχε γράψει στο βιβλίο της όλα τα τραγούδια του άλμπουμ “Aurorα”, έτσι και η παραγωγή της σειράς έδωσε βάρος στο μουσικό κομμάτι, γράφοντας τραγούδια που σε μεταφέρουν με τις μελωδίες τους σε εκείνην την εποχή. Φυσικά, δεν ακούμε μόνο τα τραγούδια της μπάντας, αλλά και ένα σωρό άλλες “κομματάρες” που μας κάνουν να παθιαζόμαστε λιγουλάκι παραπάνω.
Γενικά όλη η σειρά είναι ένα ταξίδι στον τρελό κόσμο των ’70s και στην έντονη ζωή που λίγοι έζησαν. H αίσθηση που σου αφήνει το φινάλε είναι γλυκόπικρη, και μένεις με μια θετική στάση του ότι όλα θα πάνε καλά, τόσο για τους χαρακτήρες, όσο και για εσένα τον ίδιο.
Βαθμολογία: 8,5/10
Shadow and Bone Sn.2 (Netflix)
[Νίνα] Το “Shadow and Bone” επιστρέφει μετά από δύο χρόνια με την δεύτερη σεζόν του που ξεκινά λίγο πολύ από εκεί που μας άφησε η προηγούμενη. Οι πρωταγωνιστές μας είναι διασκορπισμένοι με τους Alina (Jessie Mei Li) και Mal (Archie Renaux) να έχουν καταφύγει σε έναν νέο τόπο για να κρυφτούν – κάτι που αποδεικνύεται πολύ δύσκολο όταν είσαι η Sun Summoner. Οι δυο τους ξεκινούν ένα ρομάντζο, το οποίο αποδεικνύεται δύσκολο να ολοκληρωθεί λόγω των διάφορων περιπετειών τους, και αποφασίζουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να διαλυθεί το Fold είναι η εύρεση περισσότερων merzost (ενισχυτών των δυνάμεων, δηλαδή). Το εν λόγω κομμάτι της ιστορίας μπορεί να είναι το κεντρικό της σειράς, αλλά, δυστυχώς δεν είναι και το πιο ενδιαφέρον. Η μοίρα των χαρακτήρων, οι αποφάσεις και οι πράξεις τους μοιάζουν αρκετά κοινότυπες σε κάποιον που έχει ασχοληθεί με το είδος του φανταστικού, είτε στην τηλεόραση, είναι στα βιβλία, και κατ’επέκταση αυτό το arc μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Από την άλλη, τα Crows σου τραβούν την προσοχή για ακόμα μια φορά. Οι Kaz (Freddy Carter), Inej (Amita Suman) και Jesper (Kit Young) επιστρέφουν στο Ketterdam, μαζί με την Nina (Danielle Galligan) για να πάρουν πίσω αυτό που τους έκλεψαν, μόνο για να δεχτούν μια δουλειά που θα τους οδηγήσει σε περιπέτειες σε νέους τόπους. Μαζί τους θα έχουν και τον Wylan (Jack Wolfe), ένα γλυκό παιδάκι με απίστευτες γνώσεις αλχημείας. Η σειρά αποφασίζει να δώσει λίγη παραπάνω βάση στους Crows αναλύοντας το παρελθόν του Kaz, κάτι που εξηγεί την ψυχρή του προσωπικότητα. Σε άλλο κομμάτι της ιστορίας βλέπουμε τους καταδρομείς Nikolai (Patrick Gibson), Tolya (Lewis Tan) και Tamar (Anna Leong Brophy), οι οποίοι άθελά τους μπλέκουν με όλους τους παραπάνω και κεντρίζουν το ενδιαφέρον του κοινού, καθώς είναι ‘φρέσκοι’.
Σε αυτήν την σεζόν σε δεύτερη μοίρα έχει μπει ο Darkling (Ben Barnes) και τα σχέδιά του. Πράγματι, ο χαρακτήρα εμφανίζεται, και δεν κάνει κάτι πέρα από το να σκορπά το χάος. Πλέον είναι φανερά κακός και αυτό τονίζεται πιο έντονα εδώ. Και ένας ξεχασμένος χαρακτήρας – από την αρχή έως το τέλος – είναι ο Matthias (Calahan Skogman). Είναι ο μόνος που παραμένει στάσιμος (κυριολεκτικά σε ένα μέρος) και ξεπετάγεται σε κάποιες στιγμές ίσα ίσα για να μην ξεχάσουμε την ύπαρξή του.
Μπορεί όλοι αυτοί να φαίνονται αταίριαστοι και η ιστορία να ανοίγει πολλά μέτωπα, αλλά όλα τα arc καταφέρνουν να κλείσουν. Όλοι οι χαρακτήρες ενώνονται στο τέλος και πάλι, και όλοι έχουν κάτι να προσφέρουν στο τελικό απότελεσμα. Σε γενικές γραμμές, η σεζόν είναι ισάξια της πρώτης, συνεχίζοντας μια ιστορία σε έναν φανταστικό κόσμο.
Βαθμολογία: 7,5/10
Wolf Pack (Paramount+/CosmoteTV)
[Γιώτα] Ο δημιουργός του “Teen Wolf” μας έφερε φέτος μια νέα λυκοσειρά διατηρώντας το εφηβικό ύφος του προηγούμενου. Στο “Wolf Pack” παρατηρούμε το “ξύπνημα” κάποιων νέων παιδιών λυκανθρώπων μετά από μεγάλη πυρκαγιά στην πόλη τους, που φαίνεται να εξαπέλυσε κάποιο πλάσμα που κυνηγάει και σκοτώνει κάθε βράδυ – μερικές φορές ακόμα κι αυτούς. Όσο η αγέλη έρχεται πιο κοντά μεταξύ της, τόσο φανερόνται κρυμμένα μυστικά της πόλης και των εμπλεκόμενων. Η περιγραφή της σειράς είναι όσα πρέπει να ξέρετε γι’ αυτήν. Νεαροί -πανέμορφοι- ηθοποιοί αποκτούν δυνάμεις και τα βάζουν με τον κακό λύκο, ενώ προσπαθούν να λύσουν τις ερωτικές ζωές τους. Όλη η ιστορία διαδραματίζεται έως τώρα (δεν ξέρουμε τι θα γίνει αν ανανεωθεί) σε διάστημα ημερών και πάντα βράδυ ώστε να δημιουργείται πιο εύκολο ο φόβος του κυνηγητού με μια αρκετά επιτυχημένη σκοτεινή ατμόσφαιρα και ίσως, γιατί ήταν πιο εύκολο να “κλέψουν” το αρκετά κακό CGI. Το μυστήριο του ποιος είναι ο κακός λυκάνθρωπος, ποιος τους κυνηγάει, κοκ διατηρεί για λίγο το ενδιαφέρον μας αλλά όλα τα υπόλοιπα χαρακτηρίζονται απο μια γενική μετριότητα που δεν βοηθάνε την σειρά να ξεχωρίσει. Είναι εύκολο background binge αν σ’ αρέσει το είδος, αλλά σίγουρα όχι μια σειρά που θα σε καθηλώσει.
Βαθμολογία: 6/10
