Όσοι είχαν οφειλές έως 150.000 ευρώ έλαβαν προθεσμία μέχρι και την Παρασκευή 27 Ιουνίου για να τις τακτοποιήσουν. Όσοι δεν το έπραξαν, εντάσσονται πλέον στη λίστα δημοσιοποίησης, μαζί με τους οφειλέτες μεγαλύτερων ποσών.
Σήμερα η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) αναμένεται να δημοσιοποιήσει τη λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, οι οποίοι διατηρούν χρέη άνω των 150.000 ευρώ και δεν τα έχουν τακτοποιήσει, παρά τις σχετικές προθεσμίες.
Όσοι είχαν οφειλές έως 150.000 ευρώ έλαβαν προθεσμία μέχρι και την Παρασκευή 27 Ιουνίου για να τις τακτοποιήσουν. Όσοι δεν το έπραξαν, εντάσσονται πλέον στη λίστα δημοσιοποίησης, μαζί με τους οφειλέτες μεγαλύτερων ποσών.
Η κίνηση αυτή στοχεύει στην ενίσχυση της φορολογικής συμμόρφωσης, δίνοντας έμφαση σε όσους έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν, αλλά επιλέγουν να παραμένουν ασυνεπείς.
Τα στοιχεία αποκαλύπτουν εντυπωσιακές ανισότητες στην κατανομή των οφειλών προς το Δημόσιο. Το 96,5% του συνολικού ληξιπρόθεσμου υπολοίπου ύψους 110 δισ. ευρώ προέρχεται από χρέη άνω των 10.000 ευρώ, με το 76,2% να εντοπίζεται σε οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ, οι οποίες όμως προέρχονται μόλις από το 0,2% των οφειλετών.
Αντίθετα, το 90,9% των φορολογούμενων με ληξιπρόθεσμα χρέη ανήκει στην κατηγορία έως 10.000 ευρώ, με τις συνολικές οφειλές τους να αντιστοιχούν σε μόλις 3,5% του συνόλου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η συμμετοχή φυσικών και νομικών προσώπων στη διαμόρφωση του συνολικού υπολοίπου. Οι οφειλές των φυσικών προσώπων αγγίζουν τα 42,57 δισ. ευρώ ή το 38,4% του συνόλου, ενώ τα νομικά πρόσωπα ευθύνονται για το 61,6%, με χρέη που φτάνουν τα 68,23 δισ. ευρώ.
Στις οφειλές άνω του 1 εκατ. ευρώ, τα νομικά πρόσωπα συνεισφέρουν κατά 69,5% στο συνολικό χρέος, με ποσό που αγγίζει τα 58,7 δισ. ευρώ και 6.087 επιχειρήσεις να ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Τα διαθέσιμα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι η τακτική της δημοσιοποίησης των ονομάτων των μεγαλοοφειλετών δεν φαίνεται να λειτουργεί αποτρεπτικά ούτε να οδηγεί ουσιαστικά σε ρύθμιση ή αποπληρωμή των χρεών. Παρά τη δημοσιονομική πίεση και την έκθεση στη δημόσια σφαίρα, το ποσοστό των ληξιπρόθεσμων οφειλών που έχουν υπαχθεί σε ρύθμιση παραμένει ιδιαίτερα χαμηλό — μόλις στο 4,3% του πραγματικού υπολοίπου, δηλαδή σε 3,62 δισ. ευρώ.
Η διαπίστωση αυτή ενισχύει την άποψη ότι η «διαπόμπευση» μέσω δημοσιοποίησης δεν αρκεί για να κάμψει τη στάση των στρατηγικών κακοπληρωτών, ιδίως εκείνων που διαθέτουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και δυνατότητες εξόφλησης.
Πολλοί από τους μεγαλοοφειλέτες έχουν συνειδητά επιλέξει να μην πληρώνουν, παρά το ότι διαθέτουν οικονομική επιφάνεια. Οι εν λόγω οφειλέτες έχουν αξιολογήσει ότι το κόστος της δημοσιοποίησης είναι διαχειρίσιμο ή αδιάφορο σε σχέση με το όφελος της μη εξόφλησης.
Ένα μεγάλο ποσοστό των οφειλών άνω των 150.000 ευρώ προέρχεται από εταιρείες που είτε έχουν κλείσει είτε είναι τυπικά ενεργές αλλά ουσιαστικά ανενεργές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν υπάρχει πραγματική δυνατότητα ρύθμισης ή αποπληρωμής, καθώς δεν υπάρχουν έσοδα, περιουσιακά στοιχεία ή νόμιμοι εκπρόσωποι σε θέση να ανταποκριθούν.
Τέλος, η δημοσιοποίηση ονομάτων έχει περιορισμένη επίδραση σε νομικά πρόσωπα ή σε φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν δημόσιο ρόλο ή ευαισθησία στο να προστατεύσουν τη φήμη τους. Σε πολλές περιπτώσεις, οι οφειλέτες δεν αντιμετωπίζουν ουσιαστικές κοινωνικές ή επαγγελματικές συνέπειες από τη δημοσίευση του ονόματός τους.
