Στις τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα και στο υδρογόνο επενδύει η ελληνική κυβέρνηση
Οι συνολικές επενδύσεις στην τεχνολογία CCS αναμένεται να φτάσουν τα 2 δισ. ευρώ έως το 2030, αξιοποιώντας σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια.
Η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε φιλόδοξες επενδύσεις ύψους 390 εκατ. ευρώ έως τον Ιούνιο του 2026 στις τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) και στο υδρογόνο, με στόχο τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ενεργειακή αυτονομία. Παράλληλα, θεσπίζεται νέο νομοθετικό πλαίσιο για τη διευκόλυνση των σχετικών έργων, ενώ προωθείται και η ανάπτυξη της αγοράς βιομεθανίου. Οι επενδύσεις αυτές αναμένεται να ενισχύσουν τη βαριά βιομηχανία, να μειώσουν τις εκπομπές ρύπων και να καταστήσουν τη χώρα ανταγωνιστικότερη στην πράσινη ενέργεια.
Ειδικότερα, μέχρι τον Ιούνιο του 2026 προγραμματίζεται η υλοποίηση επενδύσεων ύψους 390 εκατ. ευρώ στις τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) και στο υδρογόνο, όπως παρουσιάστηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θεόδωρο Σκυλακάκη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, οι συνολικές επενδύσεις στην τεχνολογία CCS αναμένεται να φτάσουν τα 2 δισ. ευρώ έως το 2030, αξιοποιώντας σημαντικά ευρωπαϊκά κονδύλια. Η τεχνολογία αυτή κρίνεται ζωτικής σημασίας για τη βιωσιμότητα της βαριάς βιομηχανίας, όπως τα διυλιστήρια και η τσιμεντοβιομηχανία, ενώ συμβάλλει στη διαχείριση των κινδύνων που προκύπτουν από το κόστος του Συστήματος Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ETS).
Το νέο νομοθετικό πλαίσιο θα καλύπτει δραστηριότητες που δεν προβλέπονταν στην ισχύουσα ρύθμιση του 2011, όπως η δέσμευση και η μεταφορά CO2, καθώς και οι όροι λειτουργίας των πιλοτικών αποθηκευτικών εγκαταστάσεων. Παράλληλα, επικαιροποιούνται οι διαδικασίες αδειοδότησης, η κατανομή χωρητικότητας και η παρακολούθηση της συμμόρφωσης. Προβλέπεται επίσης η εισαγωγή μηχανισμού στήριξης των έργων μεταφοράς και αποθήκευσης, καθώς και μηχανισμού clawback. Την εποπτεία της τεχνολογίας CCS αναλαμβάνει η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων Α.Ε. (ΕΔΕΥΕΠ).
Στον τομέα του υδρογόνου, η Ελλάδα διαθέτει τη δυνατότητα παραγωγής ανανεώσιμου υδρογόνου χαμηλού κόστους, σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό μπορεί να το καταστήσει βασικό καύσιμο για τη βιομηχανία, τις μεταφορές και άλλους κλάδους, ενώ παράλληλα συμβάλλει στην παραγωγή ανανεώσιμων ναυτιλιακών και αεροπορικών καυσίμων (SAF), περιορίζοντας την ανάγκη για εισαγωγές και δημιουργώντας νέες εξαγωγικές προοπτικές.
Η ανάπτυξη της αγοράς υδρογόνου εκτιμάται ότι θα επιτρέψει τη βέλτιστη αξιοποίηση των περικοπών από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Το σχετικό νομοσχέδιο θέτει το πλαίσιο για την αδειοδότηση και λειτουργία μονάδων παραγωγής ανανεώσιμου και χαμηλού άνθρακα υδρογόνου, καθώς και των Γεωγραφικά Περιορισμένων Δικτύων Υδρογόνου (ΓεΠεΔΥ). Παράλληλα, προβλέπει τη στήριξη των παραγωγών μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών και την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης.
Επιπλέον, ο κ. Σκυλακάκης παρουσίασε νομοσχέδιο για το βιομεθάνιο, τονίζοντας την ανάγκη ενός ολοκληρωμένου κανονιστικού πλαισίου. Το σχέδιο νόμου ρυθμίζει την αδειοδότηση των μονάδων παραγωγής βιομεθανίου, την ένταξή του στο Εθνικό Σύστημα Μεταφοράς και τα Δίκτυα Διανομής Φυσικού Αερίου, καθώς και την έκδοση Πιστοποιητικών Ανανεώσιμου Αερίου.
Το νομοσχέδιο προβλέπει, επίσης, τη στήριξη των παραγωγών μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών και την επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης. Παράλληλα, επιτρέπει την αναβάθμιση υφιστάμενων σταθμών βιοαερίου σε μονάδες βιομεθανίου, διασφαλίζοντας την αποδοτικότερη χρήση ενεργειακών πόρων και ενισχύοντας τη βιώσιμη ανάπτυξη.
