Συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» παραχώρησε ο Γιώργος Χριστοδούλου. Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην απώλεια του πατέρα του και την δύσκολη προσωπική διαχείριση σε αυτή.
Χάσατε ποτέ κάποιον δικό σας και ταυτόχρονα έπρεπε να ανεβείτε στο σανίδι;
«Βεβαίως. Θυμάμαι στο δάσος του Ζωγράφου είχα οργανώσει και συμμετείχα στην παράσταση “Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι”. Το διάστημα εκείνο μπήκε στο νοσοκομείο να χειρουργηθεί ο πατέρας μου. Όταν βγήκε από το χειρουργείο, μάλλον από λάθος γιατρών αντί να τον βάλουν λίγες μέρες στην εντατική και να τον κρατήσουν διασωληνωμένο ώστε να ανακτήσει τις δυνάμεις του, τον άφησαν στο δωμάτιο.
Όταν λοιπόν πήγα να τον δω, έβηξε και έμεινε εκεί επί τόπου φυτό. Ήταν εγκεφαλικά νεκρός και εγώ κάθε βράδυ τελειώνοντας την παράσταση, πήγαινα να τον δω. Δεν μου μίλαγε, δεν αντιδρούσε, απλά του χάιδευα το κεφάλι. Ένα Σάββατο, μετά την παράσταση πήγα στο νοσοκομείο, άνοιξα την πόρτα και είδα το κρεβάτι του άδειο. Το σοκ ήταν τεράστιο, είχε φύγει ο πατέρας μου. Ήταν ένα μεγάλο χαστούκι».
Δηλαδή έμεινε φυτό από ιατρικό λάθος;
«Ναι, έτσι πιστεύω. Αν τον βοηθούσαν στην εντατική, θα ήταν πολύ καλά»
Ξεπερνιέται η απώλεια αυτή;
«Όσο περνούν τα χρόνια, δυσκολεύει η κατάσταση. Και αυτό γιατί εγώ είχα πολύ καλές αναμνήσεις από τους γονείς μου, ήταν υπέροχοι άνθρωποι. Πάντα έρχονται στιγμές που μου λείπουν».
