Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά σημαντικές αξίες, ηθικές αρχές και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή. Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.
Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «Αθώα περιστερά»
Πολλές φορές ακούμε τη φράση «Αθώα περιστερά». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Την χρησιμοποιούμε ειρωνικά για κάποιον που παριστάνει τον αθώο χωρίς να είναι.
Το περιστέρι συμβολίζει την ειρήνη. Μέρος του συμβολισμού αυτού προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη και συγκεκριμένα τον Κατακλυσμό του Νώε. Κατά το τέλος του Κατακλυσμού, ο Νώε έστειλε δυο περιστέρια για να δει αν υπάρχει ξηρά. Τα περιστέρια επέστρεψαν κρατώντας κλαδί ελιάς, δείχνοντας συμβολικά ότι ο Θεός σταμάτησε τον πόλεμο προς την ανθρωπότητα. ΤΟ περιστέρι αποτελεί σύμβολο του Αγίου Πνεύματος (προερχόμενο από την περιγραφή της βάπτισης του Ιησού).
Επίσης συμβολίζει την αθωότητα και την αγνότητα, εξού και η φράση «αθώα περιστερά».
Ωστόσο, κυκλοφορεί και μια ακόμη πρόταση για την προέλευση της φράσης που και πάλι συνδέεται με τη μεγάλη καπελοβιομηχανία Πουλόπουλος που κυριαρχούσε στην αγορά. Καθώς τις παλιότερες εποχές, το καπέλο ήταν απαραίτητο εξάρτημα της αμφίεσης, όποιος έφευγε από κάπου, έπαιρνε πρώτα το καπέλο του. Έτσι το «έγινε Πουλόπουλος» χρησιμοποιούταν για αυτούς που φεύγουν.
Πηγή: FOXreport.gr
