Η απόπειρα εφαρμογής του νέου μοντέλου αποζημίωσης της Εθνικής Ασφαλιστικής λειτούργησε ως «δοκιμαστικός σωλήνας» για τις αντοχές της ασφαλιστικής δομής και τα αντανακλαστικά της αγοράς.
Η «άτακτη υποχώρηση» της Εθνικής Ασφαλιστικής από την εφαρμογή του νέου μοντέλου αποζημίωσης σε επιλεγμένα συμβόλαια υγείας ήρθε να πυροδοτήσει εύλογα ερωτήματα γύρω από τη δυνατότητα της εταιρείας να υλοποιήσει στο μέλλον στρατηγικές μεταρρυθμίσεις με στόχο τον εξορθολογισμό του κόστους και την ενίσχυση της διαχείρισης κινδύνου. Η εξέλιξη αυτή δεν αποτυπώνει απλώς μια εσωτερική αδυναμία προσαρμογής· φέρνει στην επιφάνεια τις θεμελιώδεις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ιδιωτική ασφάλιση υγείας στην Ελλάδα — και, κυρίως, προϊδεάζει για τις προκλήσεις που αναμένεται να αντιμετωπίσει η Τράπεζα Πειραιώς, εφόσον προχωρήσει η εξαγορά της Εθνικής Ασφαλιστικής από το fund CVC έναντι περίπου 600 εκατ. ευρώ.
Σύμφωνα με την Εθνική Ασφαλιστική, το σχέδιο που ανεστάλη αφορούσε μόλις το 4% του χαρτοφυλακίου υγείας. Προέβλεπε τη λειτουργία ενός κλειστού δικτύου συμβεβλημένων νοσοκομείων, στα οποία η αποζημίωση θα καταβαλλόταν απευθείας, και για τις περιπτώσεις εκτός δικτύου θα ίσχυε απολογιστική διαδικασία με προαπαιτούμενη την ενημέρωση της εταιρείας. Στην πράξη, επρόκειτο για μια τεχνική αναδιάρθρωση της διαδικασίας κάλυψης, η οποία ωστόσο λειτούργησε ως «ανάφλεξη» δυσαρέσκειας σε ένα κοινό ιδιαίτερα ευαίσθητο απέναντι σε ζητήματα πρόσβασης και ελευθερίας επιλογής στην περίθαλψη.
Η ακύρωση του εγχειρήματος – μετά τις αντιδράσεις ασφαλισμένων και θεσμικών φορέων – προσέλαβε ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα ενόψει της δρομολογούμενης αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Διότι, εάν η συμφωνία με το CVC προχωρήσει και η Τράπεζα Πειραιώς αποκτήσει τον έλεγχο της Εθνικής Ασφαλιστικής, θα κληθεί να διαχειριστεί όχι μόνο ένα απαιτητικό χαρτοφυλάκιο, αλλά και μια επιχειρησιακή κουλτούρα με βαθιές ρίζες, ένα πολυεπίπεδο δίκτυο συνεργατών και έναν κλάδο με εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά από την τραπεζική λειτουργία.
Η υγειονομική ασφάλιση αποτελεί έναν ιδιαίτερα περίπλοκο τομέα, όπου οι πιέσεις του κόστους εντείνονται συνεχώς. Η αύξηση της συχνότητας και της σοβαρότητας των περιστατικών, η ευρεία χρήση υψηλής τεχνολογίας στην ιατρική φροντίδα, καθώς και η γήρανση του πληθυσμού, ανατρέπουν τις παραδοσιακές παραδοχές αναλογιστικής επάρκειας. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, η υλοποίηση ενός μοντέλου πιο αποδοτικής αποζημίωσης είναι όχι μόνο επιθυμητή, αλλά απολύτως αναγκαία για την επιβίωση των ασφαλιστικών σχημάτων. Όμως, όπως έδειξε το πρόσφατο παράδειγμα, η μετάβαση απαιτεί κοινωνική νομιμοποίηση και εμπεριστατωμένη επικοινωνιακή στρατηγική — στοιχεία που υποτιμήθηκαν ή τουλάχιστον δεν διαχειρίστηκαν επαρκώς από τη σημερινή διοίκηση.
Για την Πειραιώς, τα ερωτήματα είναι πιο ουσιώδη και πιο διαρθρωτικά. Πώς θα επιτευχθεί η λειτουργική ενσωμάτωση μιας ασφαλιστικής εταιρείας στον κορμό ενός τραπεζικού ομίλου; Πώς θα εξασφαλιστεί η αναγκαία τεχνογνωσία στην αναλογιστική και την αξιολόγηση υγειονομικού κινδύνου; Ποια θα είναι η επίδραση αυτής της εξαγοράς στην εποπτική εικόνα της τράπεζας και στις προσδοκίες των μετόχων της;
Ειδικά από τη στιγμή που ο Χρήστος Μεγάλου, ο CEO της Πειραιώς έχει υποσχεθεί συνολικό μέρισμα άνω των 2 δισ. ευρώ έως το 2028.Διότι, όσο κι αν η εξαγορά εμφανίζεται ως στρατηγική ευκαιρία για επέκταση στον τομέα των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών με υψηλό περιθώριο κέρδους, δεν παύει να είναι και ένας εν δυνάμει «βραχνάς» — ειδικά όταν η ασφαλιστική λειτουργία φέρει ζημίες, όπως συμβαίνει με την Εθνική Ασφαλιστική. Οι επενδυτές και οι μέτοχοι της Πειραιώς, που προσβλέπουν σε μερισματική πολιτική και σταθερά αποτελέσματα, ίσως σύντομα βρεθούν αντιμέτωποι με την ανάγκη για πρόσθετες επενδύσεις σε υποδομές, προσωπικό, αναλογιστικά εργαλεία και διαχείριση δεδομένων.
Η απόπειρα εφαρμογής του νέου μοντέλου αποζημίωσης της Εθνικής Ασφαλιστικής λειτούργησε ως «δοκιμαστικός σωλήνας» για τις αντοχές της ασφαλιστικής δομής και τα αντανακλαστικά της αγοράς. Ταυτόχρονα, ανέδειξε τη δυσκολία οποιουδήποτε «παίκτη» να επιβάλει στρατηγικές αλλαγές χωρίς επαρκή κοινωνική αποδοχή και επικοινωνιακή προετοιμασία. Για την Τράπεζα Πειραιώς, αυτή η εμπειρία είναι ενδεικτική των εμποδίων που θα αντιμετωπίσει σε περίπτωση που αποκτήσει την Εθνική Ασφαλιστική.
