Το αντιηλιακό του μέλλοντος μπορεί να είναι… χάπι
Αν αναρωτιέστε γιατί τα ερπετά και τα πουλιά που ζουν όλη τους τη ζωή στο ύπαιθρο απολαμβάνοντας τις ευεργετικές ακτίνες του ήλιου δεν αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο ηλιακού εγκαύματος η απάντηση είναι μία: το αντιηλιακό.
Τα ζώα δεν το βάζουν βέβαια στο δέρμα τους, όπως ο άνθρωπος, αλλά το παράγουν μόνα τους και το εκλύουν στο δέρμα τους και οι επιστήμονες ελπίζουν να καταφέρουν κάποτε να πετύχουν το ίδιο και για τον άνθρωπο.
Πολλά είδη ψαριών, ερπετών, αμφίβιων και πουλιών, εξηγεί η Daily Mail, παράγουν μια ουσία που προστατεύει το δέρμα τους από τις ακτίνες UV του ηλίου.
Μέχρι πρόσφατα πιστεύαμε πως μόνο τα βακτήρια και άλλοι μικροσκοπικοί οργανισμοί μπορούσαν να παράγουν την ουσία αυτή και πως άλλα ζώα έπρεπε να τη… φάνε για να επωφεληθούν από αυτή.
Μία νέα έρευνα ωστόσο δείχνει πως είναι πολλά τα ζώα που διαθέτουν εγγενώς την ικανότητα να την παράγουν, επιτρέποντας στους επιστήμονες να συμπεράνουν πως μια μέρα μπορεί και ο άνθρωπος να παράγει το δικό του αντιηλιακό καταπίνοντας την ουσία αυτή όπως ένα συμπλήρωμα διατροφής.
Το γονίδιο που επιτρέπει τον εσωτερικό μηχανισμό παραγωγής της ουσίας αυτής είναι πιθανό να κληροδοτήθηκε από ένα παρόμοιο γονίδιο άλγης, ένα παράδειγμα «προϊστορικής φυσικής γενετικής μηχανικής», όπως σημειώνουν οι επιστήμονες.
«Οι άνθρωποι και τα θηλαστικά γενικά δεν έχουν τη δυνατότητα να παράγουν αυτή την ουσία αλλά διαπιστώσαμε πως
πολλά άλλα είδη του ζωικού βασιλείου μπορούν», τόνισε ο καθηγητής Taifo Mahmud, επικεφαλής των ερευνητών.
Ο γενετικός «δρόμος» που επιτρέπει την παραγωγή της συγκεκριμένης ουσίας εντοπίζεται σε ζώα από την ιριδίζουσα πέστροφα μέχρι τον αμερικανικό αλιγάτορα και από τη θαλάσσια χελώνα έως τα κοτόπουλα.
«Η ικανότητα παραγωγής της ουσίας gadusol που πρωτοανακαλύφθηκε σε αυτά ψαριών έχει προφανώς κάποια εξελικτική αξία για να εντοπίζεται σε τόσα είδη», τόνισε ο καθηγητής Mahmud. «Γνωρίζουμε πως παρέχει UV-B προστασία, μια καλή αντιηλιακή προστασία. Αλλά μπορεί να παίζει και άλλους ρόλους, αντιοξειδωτικού, απόκρισης στο στρες, εμβρυικής ανάπτυξης και άλλες λειτουργίες.
Οι ερευνητές ελπίζουν να μπορέσουν να αναπτύξουν την ουσία ως συστατικό για πολλά είδη αντιηλιακών, καλλυντικών ή φαρμακευτικών προϊόντων για τον άνθρωπο.
Η ικανότητα απευθείας σύνθεσης ουσίας που ουσιαστικά παρέχει ηλιοπροστασία μπορεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των ζώων και χρειάζεται περισσότερη μελέτη για να κατανοηθεί η σημασία του στη φυσιολογία των ζώων και την οικολογία, τονίζουν οι ερευνητές.
