Το 1992 μια συναρπαστική εξέλιξη έκανε τους λάτρεις των διαστημόπλοιων, των ρομπότ, των μεταλλαγμένων, των εξωγήινων (και των λοιπών sci-fi concept) να χάσουν το μυαλό τους: Δημιουργήθηκε ένα κανάλι αφιερωμένο αποκλειστικά στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Ναι, γεννήθηκε το The Sci-Fi Channel, σηματοδοτώντας μια νέα εποχή για τους οπαδούς του είδους.
Τελικά όπως αποδείχθηκε, το συνδρομητικό κανάλι (το οποίο εδώ και καιρό έχει μετονομαστεί σε Syfy) δεν ήταν τόσο καλό όσο περιμέναμε εκτός αν σας αρέσει να βλέπετε σε επανάληψη το “The Incredible Hulk”. Και όμως, σε μια εποχή όπου το είδος ακόμη προσπαθούσε να βρει τον δρόμο του, η ίδρυση του The Sci-Fi Channel ήταν κάτι σημαντικό.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ. Εν έτει 2023, ακόμα και η γιαγιά μας γνωρίζει ποιοι είναι οι Avengers ενώ εξωφρενικές πολυσυμπαντικές ταινίες όπως το “Everything Everywhere All at Once” αποσπούν μεγάλες διακρίσεις πρωταγωνιστώντας στα Βραβεία Ακαδημίας. Έχουμε διανύσει μεγάλη απόσταση, φίλε. Και μέσα στο άγριο και ποικιλόμορφο τοπίο της streaming τηλεόρασης, ένας διάδοχος του Sci-Fi Channel (ή αυτού που το Sci-Fi Channel κάποτε μας υποσχόταν) εμφανίστηκε με τη μορφή του Apple TV+.
Ενώ η υπηρεσία streaming της Apple φυσικά περιλαμβάνει πολλές παραγωγές που δεν ανήκουν στο είδος της επιστημονικής φαντασίας (ηρεμίστε “Ted Lasso” φανς, σας ακούμε), είναι εμφανές ότι οι άνθρωποι που διαμορφώνουν τη συλλογή ταινιών και σειρών της πλατφόρμας, έχουν στρέψει την προσοχή τους στους nerds, τους geeks και όλους εκείνους τους ανθρώπους που ενθουσιάστηκαν όταν το Sci-Fi Channel πρωτοεμφανίστηκε το 1992.
H πιο φιλόδοξη, οπτικά και αφηγηματικά, σειρά επιστημονικής φαντασίας του Apple TV+ είναι πιθανότατα το “Foundation”, μια τολμηρή διασκευή της πολυαγαπημένης σειράς βιβλίων του Isaac Asimov, η οποία αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει τη δεύτερη σεζόν της. Η σειρά αφηγείται την ιστορία της αργής αποσύνθεσης μιας γαλαξιακής αυτοκρατορίας (που κυβερνάται από μια ατελείωτη δυναστεία κλώνων) και των δυνάμεων που προσπαθούν να ελαχιστοποιήσουν τις καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της αναπόφευκτης πτώσης (με επικεφαλής τον ειδικό και προφήτη της “ψυχοϊστορίας” Hari Seldon του Jared Harris). Το γεγονός ότι το “Foundation” – το οποίο διευθύνει ο εκτελεστικός παραγωγός David S. Goyer – εξελίσσεται διακριτικά σε μια “I, Robot” ιστορία (άλλο ένα κλασσικό έργο του Asimov), ενισχύει ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού για τη σειρά, με όλες τα σκαμπανεβάσματα και τις ιδιαιτερότητες που τη χαρακτηρίζουν.
Μπορείτε να καταλάβετε πως η μεταφορά ενός έργου όπως το “Foundation” – με μια ιστορία που διαδραματίζεται επί αιώνες και περιλαμβάνει πολλούς χαρακτήρες και Μεγάλες Ιδέες (με κεφαλαίο “Μ” και “Ι”) – στην οθόνη φαινόταν ακατόρθωτο εγχείρημα, ακόμα και για εκείνες τις εποχές που ο Lou Ferrigno κυριαρχούσε στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας. Όμως σήμερα, που το Apple TV+ διαθέτει το budget και ο Goyer έχει τα κότσια, όχι μόνο να μεταφέρει το αριστούργημα του Asimov στην οθόνη, αλλά να κάνει παραλλαγές και προσθήκες στο πρωτότυπο έργο του συγγραφέα προκειμένου να πει τη δική του εκδοχή της ιστορίας, η ιδέα μιας σειράς με πολλαπλές σεζόν (φημολογείται ότι ο τρίτος κύκλος είναι στα σκαριά) βασισμένη σε ένα από τα μεγαλύτερα saga επιστημονικής φαντασίας, για κάποιο λόγο δεν καταφέρνει να προκαλέσει τις αναμενόμενες εντυπώσεις ενθουσιασμού. “Foundation” τι είναι αυτό;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται και το πρόβλημα με τις περισσότερες σειρές του είδους που βλέπουμε στο Apple TV+. Ποιος παρακολουθεί όντως το “Foundation”;
Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται και το πρόβλημα με τις περισσότερες σειρές του είδους που βλέπουμε στο Apple TV+ (και, γενικά, με το 95% του περιεχομένου σε όλες τις υπηρεσίες streaming). Ποιος παρακολουθεί όντως το “Foundation”; Γεμίζουν τα συνέδρια με cosplays των Brother Day ή Lady Demerzel; Έχουν γίνει τα “Foundation” memes viral στα κοινωνικά δίκτυα; Υπάρχει κάποιος που νοιάζεται; Η δεύτερη και η τρίτη ερώτηση απαντώνται πιο εύκολα (οι απαντήσεις είναι “όχι” και “όχι”), ενώ η πρώτη ερώτηση είναι ουσιαστικά αδύνατο να απαντηθεί σε μια εποχή όπου οι υπηρεσίες streaming επιλέγουν να μην αποκαλύπτουν τα νούμερα τηλεθέασής τους. Δεν γνωρίζουμε ποιος παρακολουθεί το “Foundation”, ή οτιδήποτε άλλο βασικά. Αλλά σίγουρα δεν φαίνεται να υπάρχει ιδιαίτερος ντόρος γύρω από τη σειρά, από ότι βλέπουμε εμείς τουλάχιστον, παρόλο που σχεδόν όλοι όσοι έχουν Apple συσκευές δικαιούνται περίπου έξι μήνες δωρεάν Apple TV+.
Από την άλλη πλευρά, μια από τις πιο πολυσυζητημένες σειρές του Apple TV+ ανήκει επίσης στο είδος της επιστημονικής φαντασίας. Φυσικά μιλάμε για το “Severance”, μια σειρά θρίλερ που μας αφηγείται την ιστορία μιας εταιρείας βιοτεχνολογίας που επιτρέπει στους υπαλλήλους της να διχοτομήσουν τη συνείδησή τους, έτσι ώστε η “εσωτερική” προσωπικότητα τους (innie) να υπάρχει μόνο στο χώρο εργασίας, χωρίς να γνωρίζει τον έξω κόσμο, και η “εξωτερική” προσωπικότητα τους (outie) να μην γνωρίζει τίποτα από ό,τι συμβαίνει μέσα στους τοίχους της Lumon Industries. Τέλεια πατέντα ε; Όχι ακριβώς, όπως αποδεικνύεται.
Η πρώτη σεζόν της σειράς με πρωταγωνιστή τον Adam Scott έλαβε 14 υποψηφιότητες στα Βραβεία Emmy και προτάθηκε, μεταξύ άλλων, για Καλύτερη Δραματική Σειρά.
Η ιδέα του να μείνει κανείς παγιδευμένος για πάντα στον χώρο εργασίας σίγουρα βρίσκει μεγάλη απήχηση στο σύγχρονο τηλεοπτικό κοινό, όπως αντίστοιχα και η ιδέα του να μην χρειάζεται ποτέ ξανά να πατήσει κανείς το πόδι του στο γραφείο, στην εποχή μετά την πανδημία του COVID, όπου οι περισσότεροι εργάζονται από το σπίτι. Σαφώς, το “Severance” χτύπησε διάνα με το έξυπνο, σκοτεινό αλλά χιουμοριστικό σενάριο του δημιουργού Dan Erickson και της ομάδας του, και τη “σφιχτή” σκηνοθεσία του Ben Stiller και της Aoife McArdle. Αλλά γιατί το κοινό προτίμησε αυτή την πιο προσγειωμένη σειρά σε σχέση, ας πούμε, με το σαρωτικό (στο χρόνο και στο χώρο) έπος του “Foundation”; Μήπως επειδή οι σειρές που παίρνουν υποψηφιότητες για Emmy δεν μπορούν να έχουν για πρωταγωνιστή έναν τύπο με αστεία διαστημική στολή; Πρέπει να φοράει κανείς γραβάτα και να πηγαίνει στη δουλειά το πρωί όπως οι πατεράδες μας αν θέλει να λάβει αναγνώριση από το ευρύ κοινό; Ρωτήστε τον Adam Scott.
Κάποιες άλλες σειρές του Apple TV+ ανήκουν στην κατηγορία “πρέπει να το τσεκάρεις, ακόμα κι αν δεν σε ενδιαφέρει η επιστημονική φαντασία”, μια πρόταση που πολλοί οπαδοί του είδους χρησιμοποιούν συχνά όταν (μάταια) προσπαθούν να προτείνουν στους άπειρους φίλους τους μια sci-fi ταινία ή σειρά. Στην περίπτωση του “For All Mankind” μάλιστα, από τον θρυλικό σεναριογράφο του “Star Trek”, Ronald D. Moore και τους Matt Wolpert και Ben Nedivi, η ιστορία διαδραματίζεται στο παρελθόν (μέχρι στιγμής, τουλάχιστον), τη δεκαετία του 1970. Πρακτικά η σειρά δεν θα μπορούσε να είναι πιο light, ακόμα και για έναν νεοφερμένο στο είδος της επιστημονικής φαντασίας.
Το concept είναι απλό: Το 1969, οι Σοβιετικοί προσγειώνονται στο φεγγάρι πριν από τους Αμερικανούς και έτσι ξεδιπλώνεται μια εναλλακτική εκδοχή της Ιστορίας όπου ο Joel Kinnaman και άλλοι σπουδαίοι αστροναύτες (και όχι τόσο σπουδαίοι άνθρωποι) προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι, δυνατότεροι και πιο γρήγοροι στον διαστημικό αγώνα. Καθώς η Ιστορία ξαναγράφεται, κάθε σεζόν της σειράς διαδραματίζεται και σε μια διαφορετική δεκαετία φέρνοντας άφθονες ανατροπές και ενδιαφέρουσες εξελίξεις. Πρόσφατα, στην τρίτη σεζόν, η ανθρωπότητα είχε ήδη φτάσει στον Άρη, και ο Kinnaman ήταν ο πιο γεροδεμένος, ο πιο όμορφος αστροναύτης που έχετε δει ποτέ. Το “For All Mankind” παίρνει μια απλή ιδέα όπου οι Ρώσοι νίκησαν τους Αμερικάνους στον διαστημικό αγώνα, και την εξελίσσει ενσωματώνοντας μπόλικη μυθοπλασία, καθηλωτικό δράμα και συναρπαστικούς χαρακτήρες.
Σε έναν άλλο κόσμο επιστημονικής φαντασίας , έχουμε το “Silo,” όπου Rebecca Ferguson πρωταγωνιστεί ως μια ατίθαση μηχανικός που ζει στα κατώτερα επίπεδα της επώνυμης υπόγειας κατασκευής μαζί με τους τελευταίους 10.000 επιζώντες του ανθρώπινου είδους. Η νέα σειρά του του Graham Yost (“Band of Brothers”(2001), “Justified”(2010-2015)) έχει καταφέρει να κερδίσει την προσοχή των οπαδών της επιστημονικής φαντασίας που πλέον συστήνονται μεταξύ τους ρωτώντας: “είδες το “Silo” ή ακόμα;”. Ωστόσο δεν είμαστε σίγουροι αν η σειρά έχει βρει αντίστοιχη απήχηση και στο ευρύ κοινό, και το ίδιο ισχύει και για το “Invasion” (η δεύτερη σεζόν κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή με εβδομαδιαία επεισόδια), που όπως υποδεικνύει ο τίτλος, αφορά μια εισβολή εξωγήινων στη Γη – η μάλλον μια αρκετά βραδυφλεγή εισβολή εξωγήινων. Τόσο το “Silo” όσο και το “Invasion” ανήκουν στην κατηγορία “δες τα αν τα πετύχεις” αλλά όπως αποδεικνύεται μερικές φορές αυτές είναι και οι καλύτερες σειρές του είδους, μιας και μπορείς απλά να τις bing-αρεις χωρίς πολλή σκέψη.
Και οι επιλογές δεν σταματούν εδώ : Ο Jason Momoa έζησε για τρεις σεζόν στον μετα-αποκαλυπτικό κόσμο του “See,” o Spielberg επέστρεψε σε ρόλο παραγωγού για μια σύγχρονη αναβίωση του “Amazing Stories”, ο Billy Crudup πρωταγωνίστησε σε μια κωμωδία επιστημονικής φαντασίας με τίτλο “Hello Tomorrow!” νωρίτερα φέτος, και ούτω καθεξής. Εσείς θα κρίνεται πόσες και ποιες από αυτές τις σειρές ανταποκρίνονται στα γούστα σας. Όπως και να χει το Apple TV+ και η πολυποίκιλη συλλογή του βρίσκεται στη διάθεση σας.
Αλλά θα εξακολουθήσει να βρίσκεται; Κάπως έτσι οδηγούμαστε στο τελευταίο ερώτημα που θέσαμε για το “Foundation” νωρίτερα – ενδιαφέρεται κανείς για τη σειρά; Εμάς μπορούμε να πούμε ότι μας ενδιαφέρει. Και ίσως θα έπρεπε να ενδιαφέρει και εσάς! Ακόμα όμως δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε μια απάντηση. Ίσως σε δεκαετίες από τώρα, το Apple TV+ θα έχει γίνει η κυρίαρχη υπηρεσία streaming και η επιστημονική φαντασία θα γίνει ένα από τα κορυφαία είδη. Προς το παρόν όμως, όπως συμβαίνει και σε ένα μεγάλο μέρος του streaming τοπίου, υπάρχουν πάρα πολλές σειρές που αιωρούνται στον γαλαξιακό άνεμο, ελπίζοντας ότι κάποιος τους δώσει μια ευκαιρία και θα τις δοκιμάσει. Ο γαλαξίας όμως είναι μεγάλος, το ίδιο και ο κόσμος του streaming. Καλή τύχη, Hari.
