Η Άριελ Κωνσταντινίδη βρέθηκε καλεσμένη στο Power Talk για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με την Τατιάνα Στεφανίδου για την απόφαση της να γεννήσει με δανεικό ωάριο και δότη σπέρματος σε ηλικία 54 ετών.
«Η χαρά των παιδιών μου ήταν πολύ συγκινητική. Από πάντα τους έλεγα ότι η οικογένεια μας δεν έχει ολοκληρωθεί. Πάντοτε τα είχα όλα ανοιχτά. Όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ο στόχος μου ήταν ότι πρέπει να νιώσω ικανή, να έχω αυτάρκεια, να γίνω μια καλή μαμά. Το ήθελα πολύ και ήταν μονόδρομος. Επιλέγω τον εαυτό μου και να γίνω μια καλή μαμά. Είχα και δυο αποβολές στη ζωή μου. Μετά την πρώτη μου αποβολή – με τον μπαμπά των παιδιών μου – και τη γέννηση των διδύμων, αισθάνθηκα ότι πρέπει να αποκτήσω και τρίτο παιδί. Μου στοίχισε πάρα πολύ, θυμάμαι ακόμη και τη μέρα της σύλληψης, το ένιωθα. Είναι στο παρελθόν αλλά έχει να κάνει με τη μητρότητα. Γέννησα τα δίδυμα και είπα αυτό θέλω να το ξανακάνω. Ένιωσα τον Θεό, μια πληρότητα, ότι αυτό είναι» ανέφερε αρχικά η γνωστή ηθοποιός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ήθελα να καταλάβω αν μιλάει ο εγωισμός του συντρόφου μου, για το ότι θέλει να κάνουμε ένα παιδί μαζί. Έτσι λειτουργούμε όλοι, κακά τα ψέματα. Λειτουργούμε ερωτευμένοι «να κάνουμε και ένα παιδί μαζί», «να κάνουμε μια εταιρεία μαζί», «να κάνουμε κάτι για να μας ενώνει για πάντα». Σε μένα λοιπόν ήρθε το κεφάλι μου και η καρδιά μου ότι… όχι, θέλω έναν άνδρα για μένα και όχι να μας ενώνει ένα παιδί. Κατάλαβα ότι αυτό είχε να κάνει με το πως θα σε δεσμεύσω, με το πως θα σε ‘χω για πάντα. Όπως και εγώ μπορεί να ‘χα το σκεπτικό, «να πάρουμε έναν σκύλο μαζί» για να έχουμε κάτι να μας ενώνει.
Θέλω να πω πως εγώ την αγάπη την ξεχωρίζω από το «είσαι αίμα μου». Στο συντροφικό θέλω τον άνδρα για μένα, όχι να έχουμε ένα παιδί. Θέλω να τον δένει μαζί μου η αγάπη και όχι να είναι μαζί μου για το παιδί, για την εταιρεία, για το ότι έχουμε κοινά συμφέροντα ή για οτιδήποτε. Για μένα. Και για τα παιδιά αλλά να είναι ο πατέρας που πραγματικά τα νοιάζεται, όχι να ‘ναι ένας μοχλός για να εκβιάζεις ή για τον εγωισμό σου για να είμαστε μαζί» πρόσθεσε η Άριελ Κωνσταντινίδη στο Power Talk και στην Τατιάνα Στεφανίδου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στη συνέχεια η Άριελ Κωνσταντινίδη προχώρησε και σε μια νέα αποκάλυψη για την απόφαση που πήρε να γίνει ξανά μητέρα: «Τα γεγονότα με το θέμα της Πάτρας και την Πισπιρίγκου ήταν καταλυτικά για να αποφασίσω να αποκτήσω μόνη μου παιδί. Με επηρέασε πάρα πολύ, ξεκάθαρα. Ήταν ένας μπαμπάς αμέτοχος, γίνονταν όλα αυτά στο σπίτι του με τα παιδιά του ήταν κοίτα πόσο με αγαπάει. Δεν έβλεπε τα παιδιά σε τι κατάσταση ήταν, ούτε τη γυναίκα του».
Η ηθοποιός δέχτηκε και τις ερωτήσεις αλλά και τις… ενστάσεις του κοινού της εκπομπής για την απόφαση της να γεννήσει ένα παιδί μόνη της, χωρίς την παρουσία ενός πατέρα.
«Εγώ είχα μπαμπά και σε όλα μου τα ψυχολογικά τεστ ήταν σαν να είναι απών. Δεν παίζει ρόλο η ύπαρξη του πατέρα στο παιδί μου. Δεν ξέρετε αν έχει αντίκτυπο στα παιδιά. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η σχέση σου με έναν άνθρωπο. Όταν ένα πλαίσιο δεν είναι λειτουργικό φεύγουμε. Ένα παιδί δεν φταίει να είναι στη μέση, το έχω ζήσει και δεν θα το ήθελα. Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του μπαμπά που θα ήθελα έναν μπαμπά που το επιλέγει μόνος του να είναι μπαμπάς. Δόξα το Θεό έχω περιβάλλον γύρω μου».
Η Άριελ Κωνσταντινίδη βρέθηκε καλεσμένη στο Power Talk για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση με την Τατιάνα Στεφανίδου για την απόφαση της να γεννήσει με δανεικό ωάριο και δότη σπέρματος σε ηλικία 54 ετών.
«Η χαρά των παιδιών μου ήταν πολύ συγκινητική. Από πάντα τους έλεγα ότι η οικογένεια μας δεν έχει ολοκληρωθεί. Πάντοτε τα είχα όλα ανοιχτά. Όταν ξεκίνησα ψυχοθεραπεία ο στόχος μου ήταν ότι πρέπει να νιώσω ικανή, να έχω αυτάρκεια, να γίνω μια καλή μαμά. Το ήθελα πολύ και ήταν μονόδρομος. Επιλέγω τον εαυτό μου και να γίνω μια καλή μαμά. Είχα και δυο αποβολές στη ζωή μου. Μετά την πρώτη μου αποβολή – με τον μπαμπά των παιδιών μου – και τη γέννηση των διδύμων, αισθάνθηκα ότι πρέπει να αποκτήσω και τρίτο παιδί. Μου στοίχισε πάρα πολύ, θυμάμαι ακόμη και τη μέρα της σύλληψης, το ένιωθα. Είναι στο παρελθόν αλλά έχει να κάνει με τη μητρότητα. Γέννησα τα δίδυμα και είπα αυτό θέλω να το ξανακάνω. Ένιωσα τον Θεό, μια πληρότητα, ότι αυτό είναι» ανέφερε αρχικά η γνωστή ηθοποιός.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ήθελα να καταλάβω αν μιλάει ο εγωισμός του συντρόφου μου, για το ότι θέλει να κάνουμε ένα παιδί μαζί. Έτσι λειτουργούμε όλοι, κακά τα ψέματα. Λειτουργούμε ερωτευμένοι «να κάνουμε και ένα παιδί μαζί», «να κάνουμε μια εταιρεία μαζί», «να κάνουμε κάτι για να μας ενώνει για πάντα». Σε μένα λοιπόν ήρθε το κεφάλι μου και η καρδιά μου ότι… όχι, θέλω έναν άνδρα για μένα και όχι να μας ενώνει ένα παιδί. Κατάλαβα ότι αυτό είχε να κάνει με το πως θα σε δεσμεύσω, με το πως θα σε ‘χω για πάντα. Όπως και εγώ μπορεί να ‘χα το σκεπτικό, «να πάρουμε έναν σκύλο μαζί» για να έχουμε κάτι να μας ενώνει.
Θέλω να πω πως εγώ την αγάπη την ξεχωρίζω από το «είσαι αίμα μου». Στο συντροφικό θέλω τον άνδρα για μένα, όχι να έχουμε ένα παιδί. Θέλω να τον δένει μαζί μου η αγάπη και όχι να είναι μαζί μου για το παιδί, για την εταιρεία, για το ότι έχουμε κοινά συμφέροντα ή για οτιδήποτε. Για μένα. Και για τα παιδιά αλλά να είναι ο πατέρας που πραγματικά τα νοιάζεται, όχι να ‘ναι ένας μοχλός για να εκβιάζεις ή για τον εγωισμό σου για να είμαστε μαζί» πρόσθεσε η Άριελ Κωνσταντινίδη στο Power Talk και στην Τατιάνα Στεφανίδου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στη συνέχεια η Άριελ Κωνσταντινίδη προχώρησε και σε μια νέα αποκάλυψη για την απόφαση που πήρε να γίνει ξανά μητέρα: «Τα γεγονότα με το θέμα της Πάτρας και την Πισπιρίγκου ήταν καταλυτικά για να αποφασίσω να αποκτήσω μόνη μου παιδί. Με επηρέασε πάρα πολύ, ξεκάθαρα. Ήταν ένας μπαμπάς αμέτοχος, γίνονταν όλα αυτά στο σπίτι του με τα παιδιά του ήταν κοίτα πόσο με αγαπάει. Δεν έβλεπε τα παιδιά σε τι κατάσταση ήταν, ούτε τη γυναίκα του».
Η ηθοποιός δέχτηκε και τις ερωτήσεις αλλά και τις… ενστάσεις του κοινού της εκπομπής για την απόφαση της να γεννήσει ένα παιδί μόνη της, χωρίς την παρουσία ενός πατέρα.
«Εγώ είχα μπαμπά και σε όλα μου τα ψυχολογικά τεστ ήταν σαν να είναι απών. Δεν παίζει ρόλο η ύπαρξη του πατέρα στο παιδί μου. Δεν ξέρετε αν έχει αντίκτυπο στα παιδιά. Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί η σχέση σου με έναν άνθρωπο. Όταν ένα πλαίσιο δεν είναι λειτουργικό φεύγουμε. Ένα παιδί δεν φταίει να είναι στη μέση, το έχω ζήσει και δεν θα το ήθελα. Είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του μπαμπά που θα ήθελα έναν μπαμπά που το επιλέγει μόνος του να είναι μπαμπάς. Δόξα το Θεό έχω περιβάλλον γύρω μου».
