Οι γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς δεν είναι απλώς μία ακόμη γιορτή. Το πνεύμα των γιορτών καταφέρνει κάθε χρόνο να διεισδύσει στα βαθύτερα της ψυχής μας, περνώντας μέσα από ένα μονοπάτι εσωτερικό του καθενός και καταλήγοντας πάντα στη καρδιά μας.
Αυτό το «μονοπάτι της καρδιάς» για κάποιους στις γιορτές διασχίζεται με αγάπη πλάι σε αγαπημένα πρόσωπα, ενώ για άλλους είναι «ματωμένο» αφού λείπουν άτομα που συνήθιζαν να βαδίζουν μαζί χέρι χέρι μέσα σε αυτό.
Είναι περί τα τέλη Νοέμβρη – αρχές Δεκέμβρη που οι πόλεις και τα χωριά αρχίζουν και μπαίνουν στο κλίμα των Χριστουγέννων. Τα σπίτια και οι δρόμοι φοράνε τα γιορτινά τους, τα λαμπιόνια δίνουν και παίρνουν.
Οι άνθρωποι βγαίνουν όλο και πιο συχνά έξω για να θαυμάσουν τους στολισμούς, να αγοράσουν τα ρούχα που θα φορέσουν στις γιορτές, τα δώρα που θα χαρίσουν στους δικούς τους. Τα παιδιά ενθουσιασμένα ανυπομονούν για τα δικά τους δώρα, για τις πολυήμερες διακοπές από το σχολείο αλλά και να στολίσουν το Χριστουγεννιάτικο δέντρο του σπιτιού τους.
Και εμείς όμως σαν παιδιά έχουμε τις ίδιες εικόνες, δεν σκεφτόμασταν κάτι άλλο πέρα από τα δώρα, τις διακοπές και το παιχνίδι με τους φίλους μας. Ίσως και το χιόνι το οποίο στο παιδικό μυαλό μας θα συμπλήρωνε την μαγεία των γιορτών. Μεγαλώνοντας ωστόσο, συνειδητοποιούμε πως όλα αυτά πια δεν αποτελούν την πρώτη μας έγνοια και πως άλλα πράγματα πλέον έχουν περάσει σε πρώτη θέση στις ζωές μας.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν θα νιώσουμε όμορφα με λίγες μέρες διακοπών, βλέποντας χιονισμένα τα τοπία γύρω μας και τα πάντα έξω όμορφα στολισμένα. Εξάλλου θα είμαστε πάντα εκείνο το παιδί των γιορτών που χτυπούσε τα τρίγωνα για να πει στους άλλους τα κάλαντα και που τώρα όμως έχει μεγαλύτερη ανάγκη από «το τρίγωνο της αγκαλιάς, της αγάπης, της θαλπωρής».
Το τραπέζι των Χριστουγέννων είναι και θα είναι πάντα το ίδιο —τουλάχιστον εξωτερικά— όμορφα διακοσμημένο, πλούσιο σε φαγητό και ποτό. Ωστόσο, οι θέσεις με τα χρόνια δεν μένουν αμετάβλητες, άλλοτε γίνονται αισθητά λιγότερες και άλλοτε τη θέση των κενών έρχονται και καταλαμβάνουν νέα πρόσωπα στη ζωή μας χαρίζοντας μας ευτυχία και χαμόγελα.
Ακόμη κι αν οι κενές θέσεις ξαναγεμίσουν, οι καρέκλες με τα πρόσωπα που δεν είναι πια μαζί μας θα βρίσκονται κάπου εκεί ανάμεσα με τις άλλες στο τραπέζι σαν να μην έφυγαν ποτέ από κοντά μας όπως και δεν έχουν φύγει ποτέ από τη σκέψη και τη μνήμη μας. Γιατί τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς μία ακόμη γιορτή, είναι αγάπη που μοιράζεσαι με τα κοντινότερα σου άτομα ή η αγάπη που συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις και χρειάζεσαι όσο τίποτα άλλο για να ζεστάνεις τη ψυχή σου.
Υπάρχει όμως κι εκείνη η μέρα της οποίας ο συμβολισμός είναι εξίσου μεγάλος. Είναι η Πρωτοχρονιά, η πρώτη μέρα του νέου έτους που σε βρίσκει δίπλα στα άτομα που εσύ έχεις διαλέξει για να γιορτάσετε μαζί το πέρασμα από την τελευταία μέρα του χρόνου στη πρώτη του καινούριου. Πρόκειται για τα άτομα στα οποία επιθυμείς να δείξεις ότι είναι σημαντικά για σένα κατά το κλείσιμο του κύκλου μιας ολόκληρης χρονιάς αλλά και ότι θέλεις να συνεχίσουν να είναι σε έναν άλλο, αυτόν της νέας χρονιάς. Το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι —που κατά τα άλλα μοιάζει με το Χριστουγεννιάτικο— δε λείπει από κανένα φυσικά σπίτι όπως κι η καθιερωμένη βασιλόπιτα, η οποία «μυρίζει αγάπη» κατά τη κοπή και το μοίρασμα της στα μέλη της οικογένειας. Τα πυροτεχνήματα πολύχρωμα και πλούσια από διαφορετικά μοτίβα έρχονται να ρίξουν την αυλαία σε μια ακόμη χρονιά και να «χρωματίσουν» έναν καινούριο ουρανό με νέες ελπίδες, προσδοκίες και όνειρα.
Οι γιορτές επομένως έχουν αξία μόνο όταν τις γιορτάζεις μαζί με αυτούς που αγαπάς και σε αγαπούν. Όσες χιλιάδες λαμπάκια και να βρίσκονται εκεί έξω, το φως τους δεν θα είναι ικανό ποτέ να φτάσει στη ψυχή μας, γιατί αυτή είναι «κατασκευασμένη» να δέχεται το φως της αγάπης, ενός φωτεινού χαμόγελου, μιας ζεστής αγκαλιάς. Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς είναι οι μοναδικές τις οποίες «δεν μπορείς να τις ξεγελάσεις», γιατί αυτές σε κάνουν να θυμάσαι, να συνειδητοποιείς που βρίσκεσαι και ποιος είναι πραγματικά δίπλα σου.
Αν ανήκεις λοιπόν στους τυχερούς και στις γιορτές έχεις αγαπημένα πρόσωπα στο πλάι σου, να έχεις ευγνωμοσύνη και να φροντίσεις να επενδύσεις στη σχέση σου μαζί τους. Από την άλλη, αν τις γιορτές δεν έχεις δίπλα σου τα άτομα αυτά που θα σε κάνουν να νιώσεις δίπλα τους το αληθινό πνεύμα των γιορτών να μην πτοηθείς. Ίσως στις επόμενες γιορτές, ο Άγιος Βασίλης να φροντίσει να σου φέρει κάποιον επίγειο άγγελο που θα σου δώσει φτερά και σου μάθει και σένα να πετάς από τη δική σου ευτυχία.
