Η ανοσοθεραπεία κατά του καρκίνου με φάρμακα που αναστέλλουν τα σημεία ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος έχει βελτιώσει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών με προχωρημένο μελάνωμα. Αποτελέσματα με διάρκεια έχουν παρατηρηθεί στο 40-60% των ασθενών, ανάλογα με το συνδυασμό των φαρμάκων.
Όμως η ανταπόκριση στους αναστολείς σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού συστήματος διαφέρει σημαντικά από ασθενή σε ασθενή, πολλοί από τους οποίους εμφανίζουν ανεπιθύμητες ενέργειες που κυμαίνονται από τις πιο απλές ως τις πιο σοβαρές.
Το ανοσοποιητικό σύστημα και το μικροβίωμα του εντέρου συνδέονται με τη διατροφή, με αποτέλεσμα οι επιστήμονες να διερευνούν τώρα το είδος της διατροφής που θα συνέβαλε στην βελτίωση της αποτελεσματικότητας και ανεκτικότητας των ανοσοθεραπειών αυτών, καθώς η σχέση διατροφής, ανοσοποιητικού συστήματος και μικροβιώματος δεν έχει μελετηθεί επαρκώς.
Έτσι, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν της Ολλανδίας, το King’s College του Λονδίνου, του Πανεπιστημίου του Τρέντο, του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Ογκολογίας του Μιλάνου, το Ταμείο Υγείας του Λάνκασαϊρ, του Μάντσεστερ και του Δυτικού Χέρτφορντσαϊρ, τα ογκολογικά κέντρα Γκάις και Σαιν Τόμας και το Ογκολογικό Κέντρο Μάουντ Βέρνον αποφάσισαν να διερευνήσουν το ρόλο της διατροφής στην ανταπόκριση των ασθενών στην ανοσοθεραπεία.
Στη μελέτη τους – που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό JAMA – συμπεριέλαβαν 91 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα από τη Μ. Βρετανία και την Ολλανδία και μέσω ερωτηματολογίων διερευνήθηκαν τόσο οι προτιμήσεις στη διατροφή τους. Ελέγχθηκαν οι ανεπιθύμητες ενέργειες στο ανοσοποιητικό τους σύστημα από την ανοσοθεραπεία που ακολουθούσαν, το συνολικό επίπεδο ανταπόκρισής τους στη θεραπεία και η επιβίωση χωρίς εξέλιξη του μελανώματος για διάστημα ενός έτους.
Οι ασθενείς χωρίστηκαν ανάλογα με την ανταπόκρισή τους στη θεραπεία από πλήρη ανταπόκριση, σε μερική ανταπόκριση ή σταθερότητα της νόσου ή σε αυτούς που δεν ανταποκρίθηκαν στην θεραπεία και η νόσος προχώρησε. Οι ανεπιθύμητες ενέργειες στο ανοσοποιητικό κατηγοριοποιήθηκαν σε επίπεδο 2 ή υψηλότερο για να μην υπάρξει εμπλοκή με ήπιες παρενέργειες. Επίσης χωρίστηκαν ανάλογα με τις διατροφικές τους συνήθειες σε αυτούς που ακολουθούσαν μεσογειακή διατροφή ή φυτική διατροφή, η οποία χωρίστηκε σε υγιεινή φυτική διατροφή (με υγιεινές επιλογές φρέσκων φρούτων και λαχανικών και αναποφλοίωτων σπόρων) και ανθυγιεινή φυτική διατροφή με χυμούς και ραφιναρισμένα άλευρα.
Η ομάδα της μεσογειακής διατροφής είχε την ισχυρότερη συσχέτιση με την πλήρη ανταπόκριση, την 12μηνη επιβίωση και τις λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες σε ποσοστό 51%, 54% και 24%, αντίστοιχα.
Μάλιστα για κάθε μια επιπλέον μονάδα εφαρμογής της μεσογειακής δίαιτας, η ανταπόκριση στη θεραπεία αυξανόταν κατά 1,43 μονάδες.
Αντίστοιχα, ένα προς ένα τα τρόφιμα που αποτελούν την μεσογειακή διατροφή όπως τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, το ψωμί ολικής άλεσης, τα λαχανικά, τα όσπρια και οι πατάτες, συνδέονταν θετικά με την ανταπόκριση στην θεραπεία, όπως επίσης και οι βιταμίνες C και Ε και το β- καροτένιο. Λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες παρατηρήθηκαν από την υψηλή συχνότητα διατροφής με όσπρια, ψωμί ολικής άλεσης και πρόσληψη μαγνησίου, ενώ περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες συσχετίσθηκαν με την διατροφή με περισσότερα επεξεργασμένα κρέατα.
