Τετάρτη, 8 Μαΐου, 2024
More

    Τα έργα ασθενών στον χώρο του μουσείου στο Δρομοκαΐτειο

    Το Μουσείο του Δρομοκαϊτείου ιδρύθηκε το 1995 και είναι το πρώτο νοσοκομειακό μουσείο στην Ελλάδα, δίνοντας τη δυνατότητα στον επισκέπτη να γνωρίσει τις άγνωστες πτυχές μιας ιδιαίτερης κοινωνίας.

    Aπό τον Βαγγέλη Καράλη

    Μιας κοινωνίας που βρισκόταν πίσω από ψηλά τείχη και για πολλά χρόνια ήταν άγνωστη, προκαλώντας φόβο, που προερχόταν κυρίως από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις της κοινωνίας απέναντι στην ψυχική ασθένεια. Η «Espresso» επισκέφτηκε τον χώρο του μουσείου και παρουσιάζει έργα ασθενών που κρύβουν ιδιαίτερες ιστορίες με συγκίνηση αλλά και πόνο.

    Εργο αγνώστου ασθενούς, το οποίο βρέθηκε τυλιγμένο σε χαρτί έξω από την πόρτα της εργοθεραπείας. Ο θεατής σε μία πρώτη ματιά αυτό που μπορεί να δει είναι ένα χρωματικό και σχηματικό μπερδεμένο μοτίβο. Αν όμως κάποιος κοιτάξει πιο έντονα το έργο, θα διακρίνει μέσα σε αυτό μορφές που κρύβονται και απεικονίζουν τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται ο καλλιτέχνης και τα οράματα που ίσως βλέπει.

    Η υπεύθυνη του μουσείου Γεωργία Δουβίκα μιλώντας στην «Espresso» εξηγεί: «Μεταξύ των κατά καιρούς εισαχθέντων υπήρχαν και κάποιοι διακεκριμένοι σε διάφορους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως ποιητές, ζωγράφοι και γενικότερα ταλαντούχοι άνθρωποι, στους οποίους το ίδρυμα έδινε τη δυνατότητα και την άνεση να διατηρούν και να καλλιεργούν τις δεξιοτεχνίες τους, αλλά και πολλοί που δεν διέθεταν ακαδημαϊκή εκπαίδευση και μέσα από αυτές τις δυνατότητες εκδήλωσαν σε κάποιον τομέα το ταλέντο τους.

    Στο Δρομοκαΐτειο φιλοξενήθηκαν πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής: Γεώργιος Βιζυηνός, Ρώμος Φιλύρας, Μιχαήλ Μητσάκης, Αρίστος Καμπάνης, ο ρεμπέτης Ανέστης Δελιάς και πολλοί άλλοι, που δέχθηκαν τις υπηρεσίες του νοσοκομείου στις δύσκολες στιγμές της ζωής τους».

    Ίλβες Φυγή Το τελευταίο έργο που άφησε στο Δρομοκαίτειο
    Γεννήθηκε το 1900 στη Ρωσία. Δεν γνωρίζουμε πώς βρέθηκε στην Αθήνα και με ποιο τρόπο. Ζωγράφιζε προσόψεις για κινηματογράφους για να εξοικονομεί τα προς το ζην. Ηρθε στο Δρομοκαΐτειο το 1949 με παραισθήσεις ακουστικές. Ισχυριζόταν ότι κινδυνεύει η ζωή του, ότι ενοχλείται από μαγνητικά κύματα που εκπέμπει η Γη κ.ά. και η διάγνωσή του ήταν σχιζοφρένεια παρανοϊκής μορφής. Δεν αντέγραφε ποτέ και στα έργα του αποτυπώνεται το περιεχόμενο της ψυχής του, απεικονίζοντας κυρίως στιγμές της ζωής από την καθημερινότητα που ζούσε αλλά και από τη φαντασία του. Κάποια στιγμή δραπέτευσε και χάθηκαν τα ίχνη του.

    Η ίδια επίσης εξηγεί τη σημασία που έχουν οι ημέρες των γιορτών για τους ασθενείς. «Στο Δρομοκαΐτειο οι γιορτινές μέρες ήταν πάντα σε προτεραιότητα, προκειμένου οι ασθενείς να απολαύσουν ένα εορταστικό περιβάλλον. Η περίοδος των Χριστουγέννων μπορεί να είναι ιδιαίτερα φορτισμένη και να επιβαρύνει συναισθηματικά τους ψυχικά ασθενείς, γιατί είναι υποχρεωμένοι να την περάσουν χωρίς την οικογένειά τους μέσα στον χώρο του ψυχιατρείου.

    Λάβδας Η παναγία στη θνητή της μορφή θηλάζει τον Χριστό
    O αγιογράφος του Δρομοκαϊτείου. Γεννήθηκε το 1911 και ήρθε στο Δρομοκαΐτειο το 1951 με γνωμάτευση αλκοολικής ψύχωσης. Του άρεσαν πιο πολύ οι αγιογραφίες.

    Για τον λόγο αυτό τόσο μέσα στον χώρο των κλινικών του νοσοκομείου όσο και στους ξενώνες που λειτουργούν έξω από αυτό δίνεται στους ασθενείς η δυνατότητα να στολίσουν τον χώρο που διαβιώνουν και παράλληλα γίνονται και γιορτινές εκδηλώσεις υπό την καθοδήγηση των γιατρών, νοσηλευτών, εργοθεραπευτών, ώστε ο ασθενής να βιώσει τη γιορτινή θαλπωρή των ημερών. Συγχρόνως λειτουργεί και bazaar με χριστουγεννιάτικες κατασκευές των ασθενών στο Νοσοκομείο Ημέρας, το οποίο βρίσκεται μέσα στον χώρο του Δρομοκαϊτείου.

    Βώκος αυτοπροσωπογραφία
    Γεννήθηκε το 1868 και πέθανε στο Παρίσι το 1927. Υπήρξε δημοσιογράφος, κριτικός της τέχνης και της λογοτεχνίας, εκδότης περιοδικών, αισθητικός φιλόσοφος, μουσικοσυνθέτης και έγραψε πολλές μελέτες, μυθιστορήματα και διηγήματα. Ηταν αυτοδίδακτος ζωγράφος και πολλά έργα του εκτέθηκαν σε εκθέσεις στο Παρίσι και στην Αμερική. Ηρθε στο Δρομοκαΐτειο το 1908, όταν ήταν 40 ετών, πάσχοντας από εκφυλογενές παραλήρημα. Ηταν πάντοτε ευγενικός και ποτέ επιθετικός.

    Στο πλαίσιο αυτό θα ήταν μεγάλη επιτυχία η επαναλειτουργία του κινηματογράφου για τους ασθενείς μας στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου μας. Ομως, οι πόροι που διατίθενται έως σήμερα δεν επαρκούν για την εγκατάσταση τέτοιων συστημάτων». Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μας είχαμε την ευκαιρία να δούμε μερικά από τα έργα τέχνης, που το καθένα κρύβει τη δική του ιστορία.

    Τράγκας Σκέψεις Στο συγκεκριμένο έργο απεικονίζεται μια μορφή που προσπαθεί να βάλει τις σκέψεις σε μια τάξη
    Γεννήθηκε το 1931. Υπήρξε φοιτητής της Ιατρικής Σχολής. Το 1950 ήρθε στο Δρομοκαΐτειο με γνωμάτευση σχιζοφρένεια. Συνολικά παρέμεινε 35 χρόνια νοσηλευόμενος. Απεβίωσε το 1999. Ηταν ήρεμος ασθενής. Ασχολούνταν όλη την ημέρα με τη ζωγραφική και χρησιμοποιούσε φθηνά υλικά, όπως πλαστικό χρώμα, αντί για καμβάδες, κόντρα πλακέ κ.ά. Τα έργα του έχουν εξπρεσιονιστικά στοιχεία, δηλαδή δυνατά και τονισμένα χρώματα, διαστρέβλωση των γραμμών, αδιαφορία για την ακριβή απεικόνιση των μορφών και είναι επηρεασμένα από τη γιαπωνέζικη τέχνη.

    {{-PCOUNT-}}14{{-PCOUNT-}}

    Newsroom
    Newsroomhttp://refreshnews.gr/
    Ενημέρωση | Ψυχαγωγία |Στείλε μας το άρθρο σου στο info@refreshnews.gr
    Ακολουθήστε μας στο Google News για να μαθαίνεις όλες τις ειδήσεις απο Ελλάδα και όλο τον Κόσμο
    Ακούστε live τον Μελωδία 102.4 και μάθε τα πάντα για την μουσική
    spot_img

    ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ