Παρέμβαση στο σπίτι στο σπίτι του Παναγιώτη Τερεζάκη, διευθύνοντα συμβούλου του ΟΣΕ, στο Νέο Ψυχικό, έκανε ο Ρουβίκωνας χθες αργά το βράδυ ενώ εξέδωσε ανακοίνωση όπου αναφέρει τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή τη δράση, αναφέροντας ότι «το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε το γεγονός πως μας κυβερνά και μας εξουσιάζει ένας βρώμικος κοτζαμπάσικος εσμός, αποτελούμενος από πολιτικές και οικονομικές ελίτ που στον βωμό των συμφερόντων τους, της εξουσίας και του κέρδους, δεν θα διστάσουν ακόμα και να θυσιάσουν 57 αθώες ψυχές».
Το έγκλημα των Τεμπών ανέδειξε πολλά. Κυρίως, υπενθύμισε στη λαΐκή συνέιδηση με τον πιο εμφατικό και τραγικό τρόπο κάτι που πάντα γνώριζε, πάντα παραδεχόταν φωναχτά ή σιωπηλά, αλλά ανά καιρούς απέφευγε να αντιμετωπίσει κατάματα, αναθέτοντας κατά συνέπεια τις ελπίδες της σε λογιών λογιών σωτήρες. Ανέδειξε το γεγονός πως μας κυβερνά και μας εξουσιάζει ένας βρώμικος κοτζαμπάσικος εσμός, αποτελούμενος από πολιτικές και οικονομικές ελίτ που στον βωμό των συμφερόντων τους, της εξουσίας και του κέρδους, δεν θα διστάσουν ακόμα και να θυσιάσουν 57 αθώες ψυχές. Σκύβαλα αλαλάζοντα, από την κορυφή ως τη βάση του κρατικού μηχανισμού, σαν άλλοι μαφιόζοι κόβουν και ράβουν τις ζωές μας, κόβουν και ράβουν την αλήθεια στα μέτρα της εξουσίας τους, στα μέτρα ενός υπονόμου που ονομάζεται αστική δημοκρατία, αστική δικαιοσύνη, ελεύθερη αγορά.
Όπως και οι συγγενείς των θυμάτων, έτσι κι εμείς, από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος τονίσαμε πως όχι μόνο πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποκαλυφθεί, αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον ένα κομμάτι της αλήθειας και να αποδοθεί η πρέπουσα δικαιοσύνη. Αλλά πως θα πρέπει να παλέψουμε να εξασφαλίσουμε να μην επαναληφθούν νέα Τέμπη. Στα 57 θύματα των Τεμπών αποτυπώθηκαν για ακόμη μια φορά οι κυρίαρχες επιλογές του κράτους. Η διάλυση του δημοσίου, η αποτυχία του ιδιωτικού τομέα, η διαφθορά και η ώσμωση νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου, η ιδιοτέλεια της αστικής δικαιοσύνης, εν ολίγοις όλες οι όψεις της σημερινής δυστοπίας στην οποία ζούμε. Και δεν έχουμε προφανώς την αυταπάτη να υποθέσουμε πως μετά από αυτό το σκανδαλώδες έγκλημα κράτος και κεφάλαιο έβαλαν μυαλό. Και αυτό αποδεικνύεται τόσο από την απελπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει την υπόθεση και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη όσο και από την παρούσα κατάσταση των συγκοινωνιών, και συγκεκριμένα των σιδηροδρόμων, όπου πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα.
Όπως και οι συγγενείς των θυμάτων, έτσι κι εμείς, από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος τονίσαμε πως όχι μόνο πρέπει να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να αποκαλυφθεί, αν όχι ολόκληρη, τουλάχιστον ένα κομμάτι της αλήθειας και να αποδοθεί η πρέπουσα δικαιοσύνη. Αλλά πως θα πρέπει να παλέψουμε να εξασφαλίσουμε να μην επαναληφθούν νέα Τέμπη. Στα 57 θύματα των Τεμπών αποτυπώθηκαν για ακόμη μια φορά οι κυρίαρχες επιλογές του κράτους. Η διάλυση του δημοσίου, η αποτυχία του ιδιωτικού τομέα, η διαφθορά και η ώσμωση νόμιμου και παράνομου κεφαλαίου, η ιδιοτέλεια της αστικής δικαιοσύνης, εν ολίγοις όλες οι όψεις της σημερινής δυστοπίας στην οποία ζούμε. Και δεν έχουμε προφανώς την αυταπάτη να υποθέσουμε πως μετά από αυτό το σκανδαλώδες έγκλημα κράτος και κεφάλαιο έβαλαν μυαλό. Και αυτό αποδεικνύεται τόσο από την απελπισμένη προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει την υπόθεση και να χειραγωγήσει την κοινή γνώμη όσο και από την παρούσα κατάσταση των συγκοινωνιών, και συγκεκριμένα των σιδηροδρόμων, όπου πραγματικά δεν έχει αλλάξει τίποτα.
